White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Anouks geheim

Ik zeg tegen Peter: 'Ik dacht dat je het wist, dat Anouk soms me kwam helpen. Maar het is eigenlijk ook nooit ter sprake gekomen, ze kwam als ze dat wou en er tijd voor had. Het is niet, dat ik het zelf niet had gekund, maar ik vond het fijn, dat ze dat voor me deed.

Ze heeft gelijk, voor sommige dingen hebben wij, mannen, geen oog voor. En bovendien kon ik dan al mijn problemen bij haar kwijt. Je weet niet eens half, hoe gelukkig je bent, dat je zo'n fantastische zielsverwante hebt.

En geloof me, ik ben best jaloers op jullie geweest. Niet omdat je Anouk had, maar omdat jij wel een vriendin had, en ik niet.

Je wilt niet weten hoe pijn het kan doen, om te zien, dat je vrienden wel een levenspartner had, en ik niet. En bovendien had Anouk ook iemand nodig om haar problemen aan kwijt te kunnen.

Anouk wist heel goed, dat je dit spel graag doet, maar ook dat je het haat om te verliezen. Daarom heeft ze me ook gevraagd om altijd van je te verliezen. Maar het is wel een feit, dat ik er wel heel erg goed in ben.

Je moet toch wat als je niet veel geld hebt, en alleen bent. Ik vind het een leuk spel, en ik heb al behoorlijk wat kastelen van kaarten gebouwd. Maar ik moet toegeven, je bent echt niet slecht. En bovendien komt er altijd wel wat geluk bij kijken.'

Het is even stil en dan moet Peter even lachen. 'Weet je wat nu het grappige is, Mark? Je vader vroeg me altijd om van je te verliezen.'

Ik kijk hem even verbaasd aan en zeg: 'Meen je dat nu, Peter?'

Hij knikt en zegt: 'Hij heeft het me verschillende keren gevraagd, dus ja, dat meen ik echt.'

Nu moet ik even lachen en zeg: 'Verdorie, nu begint me iets te dagen. Mijn vader wist heel goed van mijn afspraak tussen mij en Anouk. Hij was er zelf bij, toen ze me dat vroeg. En hij wist heel goed wat ik deed voor jou. Hij heeft ons gewoon tegen elkaar opgezet...'

Jack fronst even zijn wenkbrauwen en moet dan lachen.

'Volgens mij heeft je vader je hiermee een goede les onderdanigheid gegeven. Durven onderdanig te zijn, terwijl je een meerdere bent, is een goede kwaliteit.

Ik begin hoe langer hoe meer te begrijpen hoe je vader je hier op voorbereid heeft. Hij heeft het heel doordacht gedaan, dat moet ik hem nageven.'

Dan komt Sayen terug en fluistert even wat in mijn oor: 'Mark, kun je even komen? Ik denk dat we even iets moeten bespreken.'

Ik ben even verbaasd, want Sayen doet normaal zo niet. Maar ik sta op en volg haar. Als we de keuken uit zijn, zegt Sayen: 'Mark, ik denk dat Anouk wel eens zwanger kon zijn. Ze vertoont alle tekenen, maar zelf wil ze er niet van afweten. Kun jij niet eens met haar praten, want met mij wil ze het niet.'

Ik knik en loop dan naar de badkamer. Sayen loopt terug naar de keuken en ik klop op de deur van de badkamer. Als Anouk hoort, dat ik het ben, doet ze de deur open.

Ik loop de badkamer in en meteen als ik de deur dicht doe, valt ze me huilend om de nek. 'Stil maar, Anouk. Wat is er aan de hand?'

Ze snikt en snottert en zegt dan: 'Ik denk dat ik zwanger ben, maar dat kunnen we ons helemaal niet veroorloven. En Peter weet het nog niet.

En er is nog meer, Peter heeft het je niet verteld, hij wou niet dat je het wist, maar hij is ontslagen bij zijn baas. En ik weet niet eens of we terug kunnen naar huis.

Peter heeft op het werk een keer de controle over zijn wolf verloren en heeft iemand behoorlijk verwond. Hij had geen vakantie, toen jij ons belde, en ik weet nu niet meer hoe het verder moet.