White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Kleine wolfjes worden groot

Iedereen knikt gelaten, ze weten dat ik gelijk heb. Een aantal wolven staat dan op en loopt naar de ruimte hiernaast.

Sesi en Tail voelen zich duidelijk niet heel erg op hun gemak, met al die vreemde wolven. Ze komen bij me staan, alsof bescherming zoeken. Ik zeg tegen Sesi en Tail: 'Waarom gaan jullie met die andere jonge wolven spelen, hiernaast in de grot?'

Sesi zegt: 'Ik wil niet. Er kijkt me daar de hele tijd een mannetje aan, en dat wil ik niet.'

Ik glimlach en zeg: 'Daar zul je toch aan moeten wennen, Sesi. Je bent al best groot voor je leeftijd en het is natuurlijk dat jonge mannetjes interesse in je krijgen. Het zal je wel vaker gebeuren. Als hij toenadering zoekt, dan zal je zelf van je af moeten bijten, als je hem niet wilt.'

Sesi kijkt teleurgesteld, dat ik haar daarbij niet wil helpen. Ik zeg dan tegen Sesi: 'Hierbij kan ik je niet helpen, Sesi. Het is iets, wat je zelf moet leren. Maar ik zal Drogan vragen of hij zijn roedel kan informeren, dat je niet beschikbaar bent, omdat je nog veel te jong bent voor een partner.'

Als Sesi kon blozen, dan deed ze het nu. Ze snapt nu opeens wat ik bedoel.

Ik loop naar Drogan en zeg tegen hem: 'Zou je je jonge mannetjes kunnen zeggen, dat ze niet zo naar Sesi moeten staren. Ze wordt er onrustig van en ze is nog veel te jong voor een partner. Ze is nog maar amper 4 maanden oud.'

Drogan kijkt verbaasd op en zegt: 'Is ze nog maar zo jong? Ze ziet er veel ouder uit. Dat is voor een wolf toch niet echt normaal.'

'Ik snap dat het niet normaal is, maar we hebben ze jong gevonden en opgevoed als onze eigen kinderen. Hun ouders zijn bij een gevecht met een beer gestorven en daarom hebben we ze meegenomen. Maar bij ons kennen ze geen vijanden en geen honger. Daardoor groeien ze veel harder.'

'Op die manier. Goed, ik zal het mijn roedel vertellen.'

'Dank je, ik stel het zeer op prijs.'

Drogan loopt naar zijn roedel toe en informeert hun over de jonge leeftijd van Sesi en Tail. Dat levert dan wel weer andere nieuwsgierige blikken op, maar niet zo aandringend als eerst. Ze zijn nu meer geïnteresseerd in de pups zelf.

Daarop stuur ik Sesi en Tail naar de grot hiernaast om te gaan spelen met de andere wolven. Met een beetje tegenzin doen ze, wat ik van ze verlang, maar ze gaan toch. Maar zodra ze eenmaal aan het spelen zijn, vergeten ze alles om zich heen en spelen net zo hard mee met de andere wolven.

Ik ga in een hoek zitten om het rustig te bekijken. Toch zie ik, dat een mannetje nog steeds veel interesse heeft in Sesi. Hij blijft hardnekkig haar volgen en haar te verleiden om met hem mee te gaan.

Sesi heeft duidelijk geen interesse en ik kan aan haar zien, dat ze het helemaal niet leuk vindt. Ze kijkt me een keer hulpeloos aan, en als ze ziet dat ik niet direct reageer en alleen maar nieuwsgierig toekijk, besluit ze, dat ze het zelf maar moet regelen. Ook al is ze nog erg jong, ze is wel behoorlijk groot en sterk. Ze zet boos haar haren recht overeind en gromt nijdig naar hem. Daar schrikt de jonge wolf toch wel van, maar Sesi is niet van plan het daarbij te laten zitten. Ze doet een uitval naar hem, die hij niet had verwacht. Het jonge mannetje geeft zich al snel over en rent jankend weg door de doorgang naar de andere grot.

Tevreden kijk ik naar Sesi, die dan boos naar mij komt. 'Waarom deed je niets? Hij viel me nog steeds de hele tijd lastig.'

'Sesi, je bent al groot genoeg om dat zelf te regelen. Kijk eens naar je. Kijk nu eens hoe de andere wolven naar je kijken. In een roedel moet je vechten voor je plaats. Als ik nu alles voor je zou regelen, dan zou je geen respect van de andere wolven krijgen. Nu zullen ze wel een tweede keer nadenken om je zo lastig te vallen.'