James staat dan op en zegt: 'Om 10 uur beginnen we met de wedstrijd kaarthuizen. Ik ben nog niet bekend met het spel, maar zoals het me beschreven wordt, lijkt het me best spannend en leuk om te zien.
Ik zal scheidsrechter zijn, en er op toe zien, dat iedereen eerlijk speelt. Jullie zijn allemaal uitgenodigd om te komen kijken in het gemeenschapshuis.
En het leukste komt nog op het einde, dat is de prijsuitreiking. In dit geval krijgt de slechtste deelnemer alles, en dat is nu net niet wat je wilt.
Je krijgt een regenpak aan, en dan mag je je laten gooien met taarten. Er zijn 10 taarten, 5 voor de winnaar, 3 voor de nummer 2 en 2 voor de nummer drie. En die mogen dan de taarten gooien naar de verliezer.'
Opeens is er veel interesse voor de wedstrijd en een goed kwartier later is het dan ook best druk in het gemeenschapshuis.
We doen eerst een paar proefrondes, zodat de deelnemers wat kunnen oefenen, en al snel blijkt, dat het toch moeilijker is, dan iedereen dacht.
Na een kwartier oefenen beginnen we dan met de wedstrijd en iedereen kijkt gespannen toe. Hoewel de meesten vrij onervaren zijn, hebben ze het toch snel geleerd.
Ik sta aan een andere tafel als Peter, en ik ben geconcentreerd bezig mijn kaarten te plaatsen. Ik speel het spel tactisch, dus ik maak het mijn tegenstanders niet echt makkelijk.
Fitch is de eerste die een fout maakt, en een gedeelte van de kaartentoren stort in. Uit het publiek wordt geroepen: 'Fitch, heb je al zin in taart?', het is Elena die dat roept, en ze grijnst breed.
Fitch zegt: 'Ik vind het niet erg, ik weet al wie straks mijn haren mag wassen.'
'Dat doe je maar mooi zelf. Ma heeft al een teil koud water klaar staan voor je.' Er wordt gelachen om de wederzijdse opmerkingen tussen de twee geliefden.
Aan de tafel van Peter zijn nu de kaarten al op en alle 4 spelers doen nog mee. Nu komt pas het moeilijk, het afbreken. Aan de andere tafel zijn er nog maar 2 spelers over, en ik sta nog steeds met 2 andere spelers aan tafel.
De spanning neemt toe, als ik de laatste 2 kaarten pak en die op de toren plaats. Die wiebelt behoorlijk, maar hij blijft staan. De speler die dan aan de beurt is, doet het al meteen fout en de hele toren stort in.
Ons spel is nu afgelopen, we moeten het later voortzetten. Dus ga ik kijken naar het spel van Peter. Hij krijgt mee tegenstand dan hij verwacht had, zijn tegenstanders zijn helemaal niet zo slecht.
Uiteindelijk maakt er een tegenstander een fout en een gedeelte van de toren stort in. Maar niet helemaal, maar het staat wel op instorten.
Dat is in het voordeel van Peter, want die is nu nog niet aan de beurt. Als de volgende speler zijn kaarten eraf wil halen, dan stort alsnog de rest van de toren in. Ook hun spel is afgelopen.
De andere 2 spelers zijn nu pas klaar met bouwen, en beginnen met afbreken. Het gaat dan ook al meteen mis en daar is al een winnaar.
James heeft de kaarten weer verzameld en een nieuwe stapel neer gelegd. Met de 4 overgebleven spelers maken we het spel af. Al snel hebben we weer een enorme toren gebouwd, die er behoorlijk wankel uitziet.
Ik ben als eerste aan de beurt om de toren af te breken, en het lukt me zonder problemen. Peter is na me aan de beurt, en ook hij kan zijn kaarten zonder problemen verwijderen.
Dat kan niet gezegd worden van de volgende tegenstander, meteen stort een groot deel van de toren in. Daar hebben Peter en ik veel geluk mee, want nu is het behoorlijk lastig om nog kaarten te kunnen verwijderen, zonder dat de rest valt. En dat blijkt ook het geval. En daarmee zijn Peter en ik de andere finalisten.
JE LEEST
White, Maanprinses & de zoon van Akycha
WerewolfHoogste ranking in Weerwolf: 1 Mark is een doodgewone jongen van 21 jaar, die alleen met zijn vader leeft. Ze zijn arm, en hebben niet veel te besteden, maar zijn gelukkig. Maar zijn vader is erg ziek en overlijdt aan de ziekte. Verder heeft Mark ge...