Mijn vader is niet dood?

864 50 4
                                    

Sayen en ik staan allebei met open mond te kijken en zijn verstomd van verbazing. Ik kijkt Akycha nog eens aan, en herken dan de ogen van mijn vader.

'Ik ken die ogen, ze lijken sprekend op die van mijn vader.' 'Ik ben ook echt je vader. Toen je moeder zwanger van je was, voelde ik, dat je een zoon was. Maar de vloek van Tanakuliq sloeg niet over op jou, maar op je moeder.

Ze wist het en vroeg me je op te voeden. Ik heb haar bede aanvaard en ik heb je opgevoed naar haar wensen, maar ook naar je lotsbestemming. Ik heb je eten gegeven, je liefde gegeven, je luiers verschoont, en je tranen gedroogd als je weer eens bezeerd had.

Maar het mooiste vond ik toch altijd de survivaltochten met je. Hoe je altijd je best deed om de beste te zijn. Ik weet nog heel goed, hoe je je eerste konijn schoot met je boog. Ik was zo trots op je.

Het deed me pijn om te doen, alsof ik dood ging, maar het was noodzakelijk om je naar hier toe te krijgen en Sayen te ontmoeten. Het was allemaal timing. Het was natuurlijk de vraag of jullie elkaar ook wel leuk zouden vinden, want Luna kon jullie niet aan elkaar koppelen, anders zouden jullie zielen niet meer puur en zuiver zijn geweest. En gelukkig werden jullie over jullie oren verliefd op elkaar.

Jullie zijn dus geen Mates, zoals de meeste weerwolven. Maar jullie zijn wel elkaars zielsverwanten, en hoe. Wat jullie hebben is nog veel krachtiger als we ooit hadden durven dromen. Zelfs de liefde tussen mij en Luna is niet zo overweldigend als die van jullie.'

Tranen lopen over mijn wangen, door het weerzien met mijn vader. Hij loopt op me af, en ik omarm hem. Mijn emoties kan ik niet meer voor me houden, ik huil tranen van geluk.

Het weerzien van vader raakt me harder, dan ik me voor kon stellen. Ik weet me echt met mijn emoties geen raad. Ik weet niet of ik nu blij moet zijn, omdat ik nu mijn vader weer heb, of dat ik boos moet zijn, omdat hij me zo misleid heeft. Maar hij is niet minder ontroerd door het weerzien met mij.

Hij leunt tegen me aan en zegt: 'Het spijt me dat ik je dat allemaal aan moest doen, maar het was noodzakelijk. Je zou anders nooit naar Alaska zijn gegaan, en zou je Sayen nooit gevonden hebben. En ze is het toch waard geweest, of niet? Luna heeft haar best gedaan om haar zo mooi mogelijk en zo lief mogelijk te laten zijn, ze heeft zichzelf overtroffen.' Door mijn tranen heen moet ik glimlachen en zeg: 'Ja, ze is alle moeite waard, voor haar zou ik alles doen.'

Dan kijkt mijn vader me ernstig aan en zegt: 'Dat is maar goed ook, want Tanakuliq zal er alles aan doen om jullie uit elkaar te drijven. Net zoals hij geprobeerd heeft bij mij en Luna. Maar jullie samen zijn sterker als hem.

Ten eerste zijn jullie halfgoden, daardoor zijn jullie al sterker als iedere andere weerwolf, maar jullie belangrijkste wapen is toch jullie liefde. Je zult nog wel merken hoe sterk dat wapen is. Het zal jullie een ongekende kracht geven, sterker als ooit een god heeft gehad. Je moet weten waarom Tanakuliq onze liefde en jullie liefde zal willen breken, Tanakuliq was ook ooit heel erg verliefd op een man.

En hij was ook heel erg verliefd op haar. Maar hij was sterfelijk, en toen hij ernstig ziek werd, heeft ze zelfmoord gepleegd door een dodelijke drank te drinken. Tanakuliq was verslagen en voelde zich verraden door die man. Zij, een krachtige god, kon niets doen om de man, die zij lief had, te redden. En dan ontnam hij zichzelf het leven, zonder dat ze er vanaf wist. Ze was er kapot van. Eeuwenlang heeft ze getreurd en gehuild.

Toen de andere goden haar ter verantwoording riepen, gooide ze het roer drastisch om. Ze besloot toen, dat geen enkele god of halfgod nog ooit verliefd zou mogen worden. En omdat ze een van de krachtigste goden is, ging niemand tegen haar in. Tanakuliq kon het gewoon niet meer hebben, dat andere goden verliefd werden en gelukkig met elkaar waren.

White, Maanprinses & de zoon van AkychaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu