White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Wie is die weerwolf?

Een anderhalf uur later zien we een groot vuur oplaaien. Ik glimlach, het is James gelukt om de kadavers te verbranden. Wat later zien we nog een vuur. Een dikke zwarte rook komt van de vuren af, als teken dat de dieren verbrand worden. Niet veel later meldt James zich. De dieren blijven daar waar ze zijn en James is nu onderweg naar onze groep toe.

Ik licht de manschappen in, dat ze James en zijn mannen moeten toelaten en de keuken begint meteen eten voor ze klaar te maken. Toch duurt het nog meer dan een uur voordat ik James en zijn mannen zie opduiken. Ze zien er moe en hongerig uit en ik loop naar ze toe om ze te begroeten.

'Gelukkig, jullie zijn er. Ik ben blij dat jullie heelhuids zijn aangekomen.'

'Ik ben blij er te zijn en de laatste kilometers konden we je kamp blindelings vinden, de geur van het eten zorgde daar wel voor.'

'Ze maken het eten voor jullie klaar, ik geloof dat jullie meteen kunnen aanvallen, want jullie zien er echt hongerig uit.'

'Bedankt, ik ga meteen je nieuwe keukenprinses proberen of ze zo goed is, als je zei.'

Ik lach en zeg: 'Verder alles goed gegaan?'

'We hebben één gewonde, toen we die kadavers aan het opladen waren. Er viel uit het niets een zwarte wolf aan, die ons verraste. We hadden die wolf snel verslagen, ze zijn verrassend zwak, maar we konden niet voorkomen, dat er toch iemand gewond is geraakt. Hij heeft een flinke bijtwond en het lijkt steeds slechter met hem te gaan.'

'Breng hem maar naar Leo, die heeft hier een noodhospitaal ingericht. Hij weet nu wel wat te doen.'

'Dank je, maar toch maak ik me zorgen, Mark. Het lijkt wel, of ze met die zwarte wolven het als een ziekte willen verspreiden. Toen we die dieren aan het helpen waren ze te verbinden, leek het wel of sommigen ook zwart werden. In overleg met de leiders van de dieren heb ik ze toen gedood en bij de kadavers gegooid. Ik ben bang dat die man hetzelfde overkomt.'

'Bedankt, James. Dat is nuttige informatie. Zeg dat ook even tegen Leo. Ik denk dat hij wel weet wat hij moet doen. Terwijl jij weg was, is er nog wel één en ander gebeurd.'

Ik vertel James dan van mijn ziekte en van die andere slachtoffers. Het geeft hem hoop, dat het weer goed komt met die man en ze brengen dan eerst de man naar Leo toe. Daarna gaan ze snel eten en als hongerige wolven werken ze het eten binnen. Daarna gaan ze allemaal slapen.

Ik loop dan weer terug naar Darian en Melissa en zeg: 'Gaan jullie ook maar even slapen. Ik wek jullie wel, als je mij moet aflossen.'

Darian en Melissa zijn ook echt moe en ze zijn dan ook blij, dat ik ze aflos.

De uren daarna gaan precies zoals ik het verwacht. Steeds worden er kleine korte aanvallen gedaan, die steeds door een andere groep wordt verslagen. Mijn plan schijnt te gaan werken, en zolang ik er maar voor zorg, dat iedereen genoeg rust krijgt, kunnen we gemakkelijk stand houden.

Het begint dan langzaam te schemeren en ik haal opgelucht adem. De aanvallen zullen nu wel afnemen, maar er is geen reden om minder waakzaam te zijn. Lucas komt me het ontbijt brengen en zegt: 'Wordt het niet tijd, dat je je laat aflossen door Melissa? Je ziet er moe uit.'

'Ik houd het nog wel even vol, maar ik had wel graag dat je even hier bleef, Lucas. Darian en Melissa waren bijna oververmoeid, ik moet ze even op krachten laten komen. Ik heb gisteren nog wat uit kunnen slapen. Bovendien heb ik Sayen, die me nu steunt. Ze is wakker en denkt aan me.'

Ik zie Lucas glimlachen en zegt: 'Ik voel hetzelfde van Amber. Ik weet gewoon dat ze aan me denkt. Ik wou dat ik haar kon spreken, al was het maar voor even. Ik mis haar heel erg.'