White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Spionnen ontmaskerd!

We vertrekken nog voor het eerste ochtendgloren en houden er een flink tempo in. Daardoor zijn we al heel op tijd terug in het dorp en iedereen is blij, dat we er op tijd zijn. We worden hartelijk onthaalt en men gaat meteen aan de slag om ons een fatsoenlijke maaltijd voor te zetten, waar ik Fridi een leidende rol in geef. Ze is helemaal in haar element, als ze de grote keuken ziet.

Dave heeft me goed op de hoogte gehouden van de vorderingen van Bulovski's troepen en Fitch en Stefan hebben niet echt moeite gehad om de achtergebleven wolven te verslaan en zijn nu op weg naar de bunker. Onderweg komen ze nog wel hier en daar wat tegenstand tegen, maar het is niet echt de moeite voor hun.

Ik denk dat ik een goede zet heb gedaan, want ik heb me twee dagen tijd gekocht. Dat komt goed uit, zodat Leo de tijd krijgt alle gewonden goed te verbinden. Maar eenmaal in het kamp blijken er weer slachtoffers te zijn, die geraakt zijn door pijltjes. Ik sta voor een raadsel, niemand heeft iets opgemerkt en ik weet zeker dat het hier gebeurd is.

Maar controleer maar eens alles van zo'n 1300 weerwolven, dat is een onbegonnen opgave. Toch laat ik James, Harold en Stuart iedereen fouilleren. Dat levert, zoals verwacht had, niets op.

Ik sta erbij, als Leo weer bij een slachtoffer een pijltje verwijderd. Nu we weten wat we moeten zoeken en wat we moeten doen om het gif onschadelijk te maken, is het niet meer zo erg. Maar liever voorkom ik, dat we verzwakt worden.

Leo wil dan het pijltje verbranden, zoals we afgesproken hebben en ik zeg: 'Kun je me dat even een zakje doen? Ik wil iets uitproberen. Het is een risico, maar ik weet echt niets anders meer om er achter te komen.'

Leo haalt zijn schouders op en doet het in een reageerbuisje, omdat hij geen zakje bij de hand heeft. Dan overhandigt hij me het buisje en zegt: 'Voorzichtig er mee, maar dat hoef ik jou niet te vertellen.'

'Ha ha, Leo. Maar je hebt nu gezien, wat voor verschrikking dat spul is?'

'Ja, al die zwarte wolven, die daardoor gestorven zijn. Ze zaten stuk voor stuk vol met dat spul. We mogen nog van geluk spreken, dat er niet meer mensen besmet zijn geraakt bij de gevechten. Want ze bloedden behoorlijk.'

Ik kijk hem geschokt aan en zeg: 'Verdorie, dat ik daar niet aan gedacht heb. Haal je assistenten en ook Dave en controleer iedereen op besmettingen. Ik weet dat het een hoop werk is, maar we kunnen geen risico nemen. Iedereen, waar je van vermoedt, dat ze besmet zijn, zet je in quarantaine. We moeten kijken of we ze kunnen genezen met onze krachten. Die aanval was niets anders dan een poging ons te verzwakken, door ons te besmetten.'

'Mijn god, en wat nu met Stefan en Fitch? Die zijn nog onderweg!'

'Die moeten maar meteen terug komen, zo snel mogelijk. Misschien kan Stanley ze met het vliegtuig ophalen.'

'Zou Fitch zichzelf niet kunnen reinigen? Je zegt zelf, dat hij zo sterk is.'

'Ik zal hem eens vragen, en ik hoop dat het hem lukt.'

Ik leg een link met Fitch en vraag of hij geen zieken heeft. Verbaasd zegt hij me: 'Ja, hoe weet jij dat?'

'We zijn er net achter gekomen, dat die hele aanval een grote list was. Het was nooit de bedoeling om ons via die route aan te vallen, maar om ons te verzwakken door ons te besmetten met het bloed van die zwarte wolven. En daarna vallen ze ons pas echt aan.'

'En daar kom je nu mee? We hebben net nog een hoop zwarte wolven verslagen. En nu? Wat gebeurt er als we allemaal ziek worden? Veranderen we dan ook in die willoze monsters?'

'Je hebt een kans, Fitch. Jij bent sterk genoeg om een sterke rode gloed op te roepen. Daarmee kan je jezelf reinigen en hoe meer van je mannen dat ook kunnen, hoe beter. Daar kan die zwarte rotzooi niet tegen. Het is een gok, maar ik ben bang dat het je enige kans is.'