White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Gezellig samen ontbijten

Marlena zegt: 'Frederik, ben je nu pas wakker? Je hebt wel erg lang geslapen.' Hij antwoordt: 'Ik had ook zo'n rare droom vannacht. Ik droomde dat ik mijn eigen wolf vond, maar hij kon me niet accepteren, omdat ik al een wolf had. Toen kwam Mark voorbij, die mij mijn schaduwwolf weghaalde, en toen wou mijn wolf me wel hebben.'

'Wat voor kleur had je wolf?' 'Hij was zwart met een witte vlek bij zijn ogen en een witte staart. Hij heette Tiquana.'

Sayen kijkt me aan en zegt: 'Dat was toch de zoon van Kame?' 'Ik zei het je toch?'.

Dan richt ik me tot Frederik: 'Ik heb je vannacht verlost van je schaduwwolf. En dat je nu al je naam van je wolf weet, wil zeggen, dat je wolfsgeest al aan je geopenbaard bent.

Je kunt nu zelf veranderen naar wolf, als je dat wilt, tenminste voor de eerste 12 maanden, tenzij je je wolf vindt. En ik weet wie jouw wolf is. Zijn vader zal dat niet heel erg leuk vinden, maar hij kan ook niets inbrengen tegen de wil van Akycha. Dat wil dus zeggen, dat je nu een echte weerwolf bent.'

Frederik kijkt me verheugd aan en zegt: 'Meen je dat werkelijk? Ben ik nu een echte weerwolf? Maar hoe heb je dat dan gedaan? Ik heb er verder helemaal niets van meegekregen.'

'Je lag in een hele diepe slaap, toen ik je slaapkamer binnenliep. Ik wou je eigenlijk wakker maken om wat te bespreken voor morgen, als ik je zou gaan helpen. Maar ik besefte me, dat een geest in rust veel makkelijker en met veel minder risico beïnvloedbaar zou zijn. Het was behoorlijk intens en pijnlijk voor mij, en ik sta er nog steeds van te kijken, dat je gewoon doorsliep. Je bent zelfs getransformeerd naar wolf en daarbij ben je niet eens wakker geworden. Luna moet wel erg veel van je houden, dat ze je zo in slaap hield.'

Hij rent op me af en vliegt me om de hals. 'Bedankt, je weet niet hoeveel dit voor me betekent.' Hij zucht eens diep en zegt: 'Eindelijk ben ik een echte weerwolf. Dan ga ik binnenkort snel mijn wolf zoeken, zodat ik helemaal een echte weerwolf ben.'

'Die hoef je helemaal niet te zoeken, die komt over een paar dagen naar me toe.' Frederik kijkt me verbaasd aan en zegt: 'Hoezo dat?' 'Ik heb aan de vader van Tiquana beloofd, dat ik hem een gunst zou voldoen. Hij wil het teken van Akycha voor zijn jongste zoon, zodat zijn roedel in hoog aanzien komt bij de andere wolven. Die zou ik hem verlenen, bij de eerste volle maan die zou komen. Dat is over een paar dagen. Maar zijn jongste zoon is Tiquana. Dus je hoeft hem alleen maar op te wachten.'

'Dat is geweldig! Maar dan kun je toch ook niet meer je woord aan zijn vader houden, want dan is zijn jongste zoon weg.'

'Dat is niet jouw probleem, Frederik. Kame weet wat er kan gebeuren, en ik kan er net zo min wat aan doen, als hij dat kan.' 'Dan weet ik niet of ik dan al mijn wolf wil hebben. Geloof me, ik wil mijn wolf heel graag hebben, maar ik vind het niet eerlijk als zijn vader daardoor schade oploopt.'

'Als je een echte weerwolf wilt worden, moet je de kans grijpen die er is. Als je dat niet doet, zal Akycha dat zien als een weigering en je wolf bij je wegnemen. Hij zal erg teleurgesteld zijn, en dan ben je niet meer dan een normaal mens.'

Frederik is daarvan wel een beetje geschrokken en zegt: 'Ik vind het evengoed niet eerlijk. Kun je de vader van Tiquana dan niet op een andere manier die gunst verlenen?' 'Misschien wel, maar daar zal ik hem over moeten praten, en ik zal hem pas spreken als hij met zijn roedel bij ons langs komt.'

Frederik kijkt nu wat minder blij en zegt: 'Je kunt me niets beloven, is het wel?' 'Nee, ik wou dat ik het anders kon, maar er zijn regels die men moet volgen. Ik kan niet op mijn eigen houtje dingen beslissen over andere mensen, vooral als dat een invloed op hun leven heeft. Daar moet ik overleggen. Dat wil niet zeggen, dat ik het niet kan. Maar de regels zorgen ervoor, dat ik dat niet zal doen.'