Richard terug in functie

672 41 2
                                    

Ik sta dan op en loop het huis uit. Buiten staat Peter op wacht en ik zeg: 'Wil je af en toe eens binnen kijken, of ze elkaar daar niet afmaken? Dan haal je maar wat koffie voor degenen die op wacht staan. Ik ben even naar de schuilkelder.'

Peter lacht en zegt: 'Zo erg zijn ze toch niet, of wel?'

'Nee, maar het blijven Alpha's. Ze zijn het niet gewend om tegen gelijkwaardigen te praten, dus dat kan nog wel eens botsen. Alleen Jeremy en Sean zijn dat nu wel een beetje gewend, maar zelfs hun kan ik daar nog niet helemaal vertrouwen.'

'Ik zal je meteen waarschuwen, als hun discussies te heftig worden.'

'Dank je, Peter. En hoe bevalt het je om Bèta te zijn?'

'Wat moet ik zeggen, het kost me wel wat meer tijd, maar het voelt erg goed en zo'n slecht werk is het nu ook weer niet. Maar ik kan hetzelfde ook aan jou vragen, hoe bevalt het om Alpha te zijn?'

Ik lach en zeg: 'Die vraag had ik wel van jou kunnen verwachten, Peter. Om eerlijk te zijn, vind ik het gewoon erg leuk. Maar wat ik niet leuk vind, is dat er zo weinig tijd overblijft voor Sayen, Elisa en Atka. Ik zou veel meer tijd met ze willen doorbrengen, want ik ben bang dat ik zo veel mis. Zo heb ik al gemist, das Elisa al een beetje begint te kruipen. Dat zijn van die dingen, die je eigenlijk niet wilt missen. Maar dat is ook de reden, waarom ik nu veel meer Bèta's heb. Samen wordt de hoeveelheid werk minder.'

'Daar heb je gelijk in. En volgende week ga je ook nog eens James en Harold missen. Want dan gingen die toch naar hun opleiding?'

'Ja, dat klopt. Maar Harold is al veel sneller terug, hij hoeft alleen nog het praktijkexamen te doen. Maar ik hoop wel, dat de oorlog dan al voorbij is, en dat het snel gaat.'

'Ik hoop het je hopen. Hoe eerder we hiervan af zijn, hoe beter. Ik verlang weer terug naar het leven, dat ik hier leerde kennen, voordat die dreiging van Bulovski serieus werd.'

'Daar verlang ik ook naar terug, maar ik weet niet wat de toekomst ons zal brengen. Maar nu ga ik naar de schuilkelder, voordat Elisa en Atka slapen.'

'Doe Sayen de groeten van mij en knuffel Anouk voor me.'

'Dat zal ik doen, Peter.'

Even later ben ik in de schuilkelder en ik ben nog precies op tijd om Elisa en Atka goedenacht te wensen. Maar echt tijd met Sayen, dat wordt me niet echt gegund. De mensen willen gerustgesteld worden en ik zucht maar een keer. Gelukkig biedt Anouk aan om op Elisa en Atka te passen, zodat Sayen samen met mij de mensen gerust kan stellen. Dat zijn niet meer dan korte geruststellende praatjes, maar het kost allemaal wel veel tijd.

Als ik dan mijn ronde bijna af heb, komt er nog een oude man aan, die nog zijn beklag wil doen over iets onbenulligs. Jack ziet hem aankomen en spreekt hem aan. 'Oliver, ik weet dat je je beklag wilt gaan doen, maar dat heb je net ook al gedaan, en ik denk dat Mark ook nog wel even tijd met Sayen wil besteden. Denk je niet dat hij ook even tijd met zijn vrouw verdiend? Want hij is dadelijk degene, die de strijd aan moet gaan met Bulovski, terwijl jouw problemen helemaal niet zo belangrijk zijn. Die kunnen best wachten tot alles voorbij is.'

De man krijgt het schaamrood op zijn wangen en zegt: 'Dat weet ik wel, maar het is zo irritant. Maar je hebt gelijk, ik mag niet zo zelfzuchtig zijn. Dit kan ook wachten.'

Jack zegt dan: 'Je kunt je probleem ook bij één van de Bèta's neerleggen, die kunnen dat ook best wel voor je oplossen. Daar zijn ze juist voor. Als Mark, als Alpha, voor ieder klein probleem moest komen opdraven, dan had hij helemaal geen leven meer. Je hebt geen idee, hoeveel tijd het hem kost om de roedel hier te leiden. Hij begint 's morgensvroeg en hij is blij als hij 's avonds zijn kinderen nog kan zien, en dan werkt hij zelfs nog thuis op zijn kantoor. Dus denk de volgende keer eens na, als je met je kleine probleempjes naar hem toe wilt lopen.'

White, Maanprinses & de zoon van AkychaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu