White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Kevin

Ik besluit Jeremy te vragen hoe hij zijn roedel leidt. 'Zeg, Jeremy. Ik vraag me een ding af, iets wat ik persoonlijk heel erg belangrijk vind, en dat is: Hoe leidt je je roedel. Ik zie net die jongeman, maar hij leek niet al te enthousiast. En ook je bewakers, ze kijken nogal streng. Je leidt je roedel of te wel erg streng of met zeer harde hand.'

Jeremy kijkt me geschokt aan en zegt: 'Een zeer ongewoonlijke vraag, maar ik zal hem u beantwoorden. Ja, ik leid mijn roedel streng. Dat moet ik wel, omdat we hier veel last hebben van aanvallen van Rouges. Die willen een groot stuk van met territorium en dat kan ik niet toestaan.

Ik heb me ze proberen te praten, maar het heeft tot weinig resultaat geleid. Ik snap wel dat ze zich een eigen roedel willen vormen, en ik zou zelfs bereid zijn ze op te nemen, maar dat willen ze niet.

Ik zou zelfs bereid zijn hun een klein gedeelte van mijn territorium af te staan, als dat vrede zou betekenen. Maar ze willen alles of niets. En veel van mijn roedelleden zijn verwant aan die Rouges, dus ze worden ook nog behoorlijk geholpen.

Daar heb ik dan op zich niets op tegen, maar ik moet wel iedereens veiligheid garanderen. Dus moet ik mijn roedel zeer streng regeren, ook al wil ik dat eigenlijk niet.

Die jongeman die je net zag, was een Rouge. Ik heb hem enkele jaren geleden opgenomen, omdat hij een relatie had met mijn dochter. Ze waren geen zielsverwanten, maar ze hielden wel van elkaar. Ik ga dan niet zo onverbiddelijk zijn en mijn dochter haar geluk te verbieden. Daarom heb ik hem opgenomen in de roedel.

Maar mijn dochter heeft een jaar geleden haar zielsverwant getroffen, en je weet hoe het dan gaat. Ze verliet hem natuurlijk. Hij was gebroken, en wou zichzelf wat aandoen. Maar dat kon ik niet toestaan.

Ik heb hem aangenomen als mijn bediende, en probeer nu voor hem een nieuwe partner te vinden, maar dat gaat moeizaam. Ik kan niet iemand bevelen opeens iemands partner te zijn, ik heb het alleen maar goed voor met die jongen. Maar als ik hem niet onder dwang houd met mijn Alphabevel, dan zou hij zomaar zelfmoord plegen.'

'Dat is een zeer openhartig antwoord. Zou ik even met die man even mogen praten? Straks als Sayen terug is? Misschien dat we kunnen helpen.'

'Dat zou ik zeer op prijs stellen. Ik mag Kevin wel, ik zie hem als de zoon, die ik nooit had. Het breekt mijn hart, dat ik hem zo moet behandelen.'

'Hoe oud is hij eigenlijk?'

'Hij is 17 jaar oud, en hij moet zijn eerste transformatie nog ondergaan. Hij snapt wel alles van de weerwolvenwereld, en ook hoe het gaat tussen zielsverwanten, maar is nog steeds niet over Daisy, mijn dochter, heen.'

'Ik zal mijn best doen. Sayen heeft als een van haar krachten, dat ze met Luna kan praten, en zoals u weet, is Luna degene die iemand zijn zielsverwant toebedeelt. Misschien kan ze kijken of ze haar naam van Luna krijgt.'

Jeremy heeft tranen in zijn ogen staan, het doet hem duidelijk veel. 'Dat zou ik fantastisch vinden. Wacht, ik zal hem nog een keer roepen. Ik vind dit te belangrijk om hem dat niet te vertellen.'

Hij drukt op een afstandsbediening en even later komt Kevin naar binnen. Zijn ogen staan onverschillig en hij zegt: 'Wat is uw wens, Alpha?'

'Kevin, doe nu eens niet zo afstandelijk, je weet dat ik daar niet tegen kan. Ga even zitten, want ik heb iets met je te bepraten.'

'Heft u uw Alphabevel op? Want anders heb ik geen interesse met u te praten.'

Ik besluit me er mee te bemoeien. Met een zware Alphastem zeg ik: 'Kevin, ga zitten!' Dan iets zachter: 'We proberen je alleen maar te helpen, maar je moet je ook willen laten helpen.'