White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Een volledige familie

Ik ga snel liggen in bed. Ik slaap al voordat Sayen terug komt. Ze komt tegen me aanliggen en instinctief sla ik mijn arm om haar heen.

Ik heb een rare droom. Ik zit samen met Sayen aan het meertje, waar ik haar ten huwelijk gevraagd heb. Maar nu liggen onze beide kinderen op het deken en ze zijn aan het spelen.

Opeens springt er een zwarte wolf uit het meer en rent op de baby's af. En ik kan me niet bewegen. De wolf komt dichterbij en dichterbij.

Dan schrik ik wakker. Ik zit badend in het zweet rechtop in bed. Sayen kalmeert me en zegt: 'Rustig maar, het was maar een nachtmerrie.'

Ik zucht een keer en zeg: 'Argh, het was echt levensecht. We zaten te picknicken bij het meertje, waar ik je ten huwelijk gevraagd heb. En opeens sprong er een zwarte wolf uit het water en die liep op onze baby's af. En ik kon me niet bewegen.'

Sayen slaat haar arm om me heen en zegt: 'Maar het was niet echt, Mark. Het was maar een droom.'

Ik houd haar stevig vast. Ik zeg tegen haar: 'Ik denk dat het komt, omdat ik zo bang was, dat ze jou en onze kinderen wat aan wilden doen. Want als ik ergens schrik voor heb, dan is het daarvoor. Mijn eigen leven interesseert me niet, zolang jullie maar veilig zijn.'

Tranen rollen over mijn wangen. Sayen kust ze weg en zegt: 'Ik weet het, maar dat mag je nooit doen. Ik zou niet zonder je kunnen leven, en Elisa en Atka kunnen ook niet zonder hun vader. Vergeet dat nooit.'

'Ik houd van je, Sayen. Ik zou ook echt niet meer zonder je kunnen.'

Ze drukt haar lippen op die van mij, als haar antwoord. Ze zegt: 'Ik wil je, Mark. Ik verlang toch zo naar je, diep in me.'

Meer hoeft ze niet te zeggen, en ik begin haar wild te zoenen. Ze is er klaar voor, en hoe. Ze drukt me achterover en neemt de regie zelf over. Een gepassioneerde vrijpartij is wat er volgt.

Uitgeput liggen we langs elkaar, terwijl ik met mijn handen door haar haren ga. Ze zegt: 'Wat was ik daar aan toe zeg!' Ik lach en zeg: 'Dat kon ik wel merken, ja. Maar we hebben nog heel wat in te halen.'

'O, maar ik ben nog lang niet uitgeblust. Daar is meer voor nodig dan één vrijpartij.'

'Is dat? Dan moeten we daar snel eens wat aan gaan doen.'

Ik bijt haar zachtjes in haar nek en ze slaakt een klein gilletje om daarna te lachen. En we doen het nog eens een keer dunnetjes over.

Totaal uitgeput liggen we naast elkaar. Sayen wil nog wat tegen me zeggen, maar merkt dan, dat ik al in slaap gevallen ben. Dan hoort ze hoe een van de baby's begint te jengelen en staat dan op om te kijken wat er aan de hand is. Even later komt ze terug en gaat tevreden weer langs me liggen.

De volgende morgen ben ik al op tijd wakker. Normaal blijf ik even met Sayen in bed liggen, maar Sayen is al op, ze is de baby's aan het verschonen.

Ik douche me snel en loop dan de babykamer op. Sayen is net klaar met verschonen en ik vermaak Elisa, die in de wieg ligt.

Sayen ziet het allemaal met een grote glimlach aan. Ze legt Atka naast Elisa neer en samen trekken we gekke bekken naar de twee schatjes. Dat vinden ze leuk en lachen om onze gekke capriolen. En zelf moeten we ook lachen, maar vooral genieten we van deze intense momenten. Ik zeg tegen Sayen: 'Mary heeft al bijna het eten klaar, ga je snel nog maar even douchen.'

Sayen knikt en loopt de babykamer uit. Ik zie dat de drie wolven netjes naast elkaar buiten zitten te wachten. Ze kijken nieuwsgierig naar binnen en ik roep ze naar binnen. Sherada twijfelt nog even, dit heeft ze nog niet eerder gemogen, maar ik roep haar nog een keer. Ze legt haar oren plat en loopt heel voorzichtig naar binnen. Ik zeg tegen haar: 'Wil je mijn kinderen een keer zien?'