De volgende morgen zijn we al weer vroeg wakker. Onze gasten zijn gelukkig nog niet wakker, maar Mary is al druk bezig in de keuken om voor het ontbijt te zorgen. We staan dan ook op. Om haar een beetje te helpen. Dat is nog steeds een beetje onwennig voor haar, maar ze begint aan het idee te wennen. Al snel hebben we alles klaarstaan voor het ontbijt.
Niet veel later horen we dat er zich enkelen aan het douchen zijn. Als eerste komt Mia naar beneden en bijna teleurgesteld zegt ze: 'O, alles staat al klaar. Ik dacht dat ik misschien wel een beetje mee moest helpen.'
Sayen glimlacht en zegt: 'Dat is een goede gedachte, Mia, maar niet nodig. Bovendien ben je nu een gast van ons, en een gast hoeft hier nooit te werken.'
Mia bloost lichtjes, ze is het duidelijk niet gewend om niets te hoeven doen. Even later komt Desiré naar beneden.
Ze begroet ons en zegt: 'Wat is dat toch, dat ik hier veel beter kan slapen als thuis?'
'Misschien omdat we hier zulke goede bedden hebben?'
Desiré lacht en zegt: 'Daar ligt het heel zeker niet aan, we hebben thuis dezelfde bedden.'
Sayen lacht mee en zegt: 'Dat wist ik toch. Maar we hadden hetzelfde op onze vakantie. Ik denk dat het komt, omdat er even niet zo veel druk op je valt. Even weg van de sores van de roedel en je verantwoordelijkheden.'
Dan zegt Sayen tegen Desiré: 'Ik had het er net over met Mia. Ze meende dat ze hier als gast nog mee moest helpen voor het ontbijt klaar te maken. Ik zou een slechte gastvrouw zijn, als ik dat haar zou laten doen.'
Desiré zegt: 'Daar heb je helemaal gelijk in. En dat hoeft ze straks, als ze bij ons komt wonen, ook niet. Ik wil niet, dat er iemand kan zeggen, dat Mia niet goed haar studie heeft kunnen doen, omdat ze zoveel heeft moeten werken.'
Mia weet even niet hoe ze het heeft. Ze zegt: 'Maar wat moet ik dan doen?'
'Studeren! Lol maken, vrienden maken. Genieten van het leven. Shoppen. Dat is wat je moet doen. Ik snap heel goed, wat Mark en Sayen in je zien. Ook al zie je het zelf misschien niet.
Je bent erg talentvol, en ik ben eigenlijk wel een beetje jaloers op hun, dat ze zo'n getalenteerde jonge vrouw de kans willen geven, iets van haar leven te maken. Je hebt echt veel meer in huis, dan je zelf weet, Mia. Mark heeft dat heel goed gezien.'
Mia zegt dan: 'Maar ik kan dat toch allemaal niet zo maar aanvaarden, zonder dat er wat tegenover staat? Dat kost toch allemaal een hoop geld!'
Sayen zegt: 'Waarom zou je het niet kunnen aanvaarden? Wij hebben ons verzekerd van je diensten, als je geslaagd bent.'
Desiré zegt: 'En voor mij ben je een beetje compensatie, omdat het huis zonder kinderen voor mij zo leeg raakt. Nu kan ik langzaam aan dat idee wennen.
Mijn dochter Daisy woont al niet meer thuis, Kevin gaat straks ook al het huis uit, dan wordt het stil in huis. En ik kan daar niet aan wennen. Dus het is niet zo, dat ik daar niets voor terug krijgt, Mia. Je aanwezigheid alleen al, dat is meer dan voldoende. Je bent zo te zeggen mijn tijdelijk aangenomen kind.'
Sayen zegt tegen Mia: 'Geniet er nou maar lekker van. Ga lekker studeren, zonder dat je bang hoeft te zijn, dat er ergens problemen zijn, vanwege geld. De beurs die je van ons krijgt, is meer dan voldoende om lekker van de leren en te studeren. Je hoeft je niet te haasten.'
Tranen staan bij Mia in de ogen en ze zegt: 'Maar ik ben het niet gewend om zoveel te krijgen. Mijn vader heeft me altijd geleerd, dat er voor alles een tegenprestatie moet zijn. Als een boom kapt, dan moet je ook weer een nieuwe boom planten.'
JE LEEST
White, Maanprinses & de zoon van Akycha
WerewolfHoogste ranking in Weerwolf: 1 Mark is een doodgewone jongen van 21 jaar, die alleen met zijn vader leeft. Ze zijn arm, en hebben niet veel te besteden, maar zijn gelukkig. Maar zijn vader is erg ziek en overlijdt aan de ziekte. Verder heeft Mark ge...