We zijn een week verder. Er is veel gebeurd, erg veel gebeurd. Jeremy en Sean zijn allebei op bezoek geweest en Jeremy heeft me verteld, dat de andere Alpha's wel geïnteresseerd zijn in een bijeenkomst.
Maar op voorwaarde dat ze ieder een escorte aan lijfwachten mee mogen nemen. Over de locatie wilden Jeremy en Sean nog praten, maar ik was niet van plan om Sayen nu alleen te laten, zeker niet met de dreiging die er nu heerst.
Dat geeft dan wel een probleem, want waar laat je 10 Alpha's en hun gevolg. Ik kan er wel een aantal laten en ik zou ook nog wel wat meer gasten ergens kunnen laten slapen, maar we praten over bijna 60-70 personen. Dat lukt nooit.
Maar Bill, de zwager van Sean biedt een uitkomst. Voor de mijnbouw heeft hij verplaatsbare barakken, die hij verhuurt. Nu het winter is, heeft hij er genoeg staan, maar de inrichting is uiterst sober. Maar daar heeft Jeremy dan weer een oplossing voor. Hij zegt: 'Ik ben zojuist mijn inventaris aan het opschonen. Ik heb bedden en kasten staan, die uit het programma gaan, en die ik vrijwel tegen kostprijs zou gaan verkopen.
Als we daar nu eens die barakken eerst gingen opknappen en daarna met die meubels die barakken gingen inrichten. Dan heeft iedereen zijn eigen barak, die dan ook nog eens goed ingericht is, en hebben ze hun eigen privacy. De meubels kan ik later wel weer ophalen en in de uitverkoop gooien.'
'Dat is nog eens een goed idee. Ik zorg dat die barakken opgeknapt worden, als jullie dan zorgen voor de inrichting.'
'Deal! Bel Bill maar op, dat hij die barakken zo snel mogelijk brengt.'
'Bill kennende zitten ze morgenvroeg al op de vrachtwagen. Hij wil zijn beste klant tevreden houden.'
Sean lacht en zegt: 'Dat zit er dik in. Wanneer houden we dan de bijeenkomst?'
'Als die barakken allemaal opnieuw geschilderd moeten worden van binnen en er ook nog nieuwe verwarming in moet komen, dan mogen we daar best wel minstens een week voor tellen. Dan nog inrichten en zorgen dat er genoeg te eten voor iedereen is.'
Sean zegt: 'Laat mij maar voor het eten zorgen. Jeremy zorgt voor de inrichting en jij voor de barakken. Dan is het eten mijn zorg.'
Ik zeg dan: 'Dus de bijeenkomst zou over 14 dagen kunnen plaatsvinden? Dan pak ik even mijn kalender en dan prikken we de datum.'
Al snel zijn we het eens over de datum en uit voorzorg prikken we nog een datum, mocht de eerste datum een probleem zijn. En daarmee is de planning van de Alpha bijeenkomst een feit.
En van de week waren de barakken dus ook al hier. Een grote stoet vrachtwagens brengt ons een twintigtal barakken.
Met man en macht zijn we begonnen met het opknappen van de barakken. Eerst wordt al het oude materiaal eruit gehaald en opgeslagen. Dan wordt eerst de verwarming geplaatst, en pas dan kunnen we beginnen met schilderen. De buitenkant, daar kunnen we weinig aan doen, maar dat kan iedereen wel begrijpen. Boven ieder barak plaatsen we borden van de roedels die er komen logeren.
Jeremy heeft per vliegtuig al een hoop meubels aangevoerd, die we opslaan in mijn hangar. Die staat nu helemaal vol, het vliegtuig van Leonard hebben we zo lang in de andere hangar geplaatst. Jeremy komt dan al ruim van te voren met zijn gevolg om de barakken in te richten.
We ontvangen ze hartelijk en Jeremy staat werkelijk te kijken naar de hoeveelheid werk dat we verzet hebben. De barakken staan niet ver van het vliegveld en daar hebben we ook al die windschermen geplaatst, tussen de bedrijven door.
Hij knikt goedkeurend en zegt: 'Erg netjes. Ik had echt niet gedacht, dat je het zo snel al voor elkaar zou krijgen. Toen je me eergisteren belde, dat je alles bijna klaar had, kon ik het haast niet geloven. Maar je hebt zelfs nog tijd gevonden om wat windschermen langs de landingsbaan te zetten. Een goede investering, zeker hier.'
JE LEEST
White, Maanprinses & de zoon van Akycha
WilkołakiHoogste ranking in Weerwolf: 1 Mark is een doodgewone jongen van 21 jaar, die alleen met zijn vader leeft. Ze zijn arm, en hebben niet veel te besteden, maar zijn gelukkig. Maar zijn vader is erg ziek en overlijdt aan de ziekte. Verder heeft Mark ge...