White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Gesprek met Anouk en Peter

De volgende dag ben ik al weer vroeg uit de veren, ik ben me al aan het wassen, als Sayen de badkamer in komt, om me te begroeten.

Ze omhelst me van achteren en geeft me een zoen in mijn nek. 'Zo, jij bent al vroeg wakker. Kun je niet wachten tot je kunt beginnen aan ons huis?'

Ik glimlach en zeg: 'Ik zou niets anders willen, dan dat ons huis al klaar is.

Maar ik moet eerst even naar Harley, voordat de bouw begint. Het gaat om Harry en zijn zoon en Tyler. Ik heb met Harley gisteren afgesproken, dat we even de details gingen bespreken over die drie.

En daarna wou Peter met Harley praten en beiden wouden ze hebben, dat ik er bij was. Dus Peter zal zo ook wel komen.'

Ik heb het nog amper gezegd en Peter komt al de trap af. Ik draai me om en geef Sayen een vluchtige kus en zeg: 'Ik zie je straks nog wel bij het ontbijt.' Ze glimlacht en loopt dan de badkamer uit en groet Peter. Dan gaat ze weer terug naar de slaapkamer.

Peter zegt: 'Ik begin nu toch wel wat zenuwen te krijgen. Het is ook niet iedere dag, dat ik ga praten om iemands partner te worden in een bedrijf.'

'Och, maak je maar geen zorgen daarover. Harley is een goede gast, en ik ben er ook nog. Dat komt wel goed.'

'Dat weet ik wel, maar toch. Het is een grote stap.'

'Dat is het zeker, maar het is een goede kans. Vergooi hem nou niet, want anders kon je het hier wel eens moeilijk krijgen. Zoveel werk is hier nu ook weer niet te vinden.'

'Dat weet ik, en dat maakt me juist zo zenuwachtig.'

Ik ben inmiddels klaar met me wassen en zeg: 'Ga maar eerst eens even goed douchen, daar knap je van op. Ik ga vast naar de keuken, ik zie je zo.'

Tien minuten later komt Peter de keuken in, Janine is al lang bezig met haar werkzaamheden in de keuken en schudt Peter een mok koffie in.

Dankbaar neemt hij die aan en zwijgend zitten we tegenover elkaar.

Dan schiet Peter opeens in de lach en zegt: 'Wat heb ik gisteravond toch gelachen. Het was echt leuk.' Janine zegt: 'En, hoe smaakte de taart?'

'Nou, voor een taart die je weg mocht gooien, smaakte ze niet slecht.'

Janine lacht en zegt: 'Mark had je goed tuk, dat je dat niet had zien aankomen.

Iedereen had het al in de gaten, maar jij liep vrolijk langs hem af. Je hebt het hem wel makkelijk gemaakt.'

Hij lacht en zegt: 'Ja, ik had het kunnen weten. Zulke geintjes heeft hij vroeger meer dan genoeg geflikt, dus eigenlijk is het ook mijn fout. Ik had hem nooit als laatste moeten laten gooien.'

'Jammer dat zo'n trucje altijd maar een keer lukt, maar leuk was het wel. Ik stond er van te kijken, dat je er zo in trapte.'

'Och, omdat het zo leuk was met die taarten te gooien, had ik er echt geen erg meer in. Ik wou zo graag die taarten gooien, dat ik het eigenlijk helemaal niet meer in de gaten had, dat je nog steeds een taart over had.'

'Maar was het leuk, of niet?' 'Alsof we weer op school zaten en streken uithaalden.'

Anouk komt ook aan tafel. Ze zegt: 'Sayen is nog niet op?' 'Nee, ze was nog een beetje moe en ging weer slapen, dus ik heb haar lekker nog even laten liggen.'

Anouk kijkt Peter aan en dan zegt Peter: 'Nou, we wouden jullie twee nog even onder 4 ogen bespreken. We willen jullie iets vragen.'

Ik voel dat Peter zich er een beetje ongemakkelijk bij voelt, dus ik zeg: 'Ik zal eens kijken of Doornroosje zich wakker laat kussen.'