Het is al bijna zes uur 's avonds als we op het vliegveld aankomen. Ik bedank de piloot en druk hem een goede fooi in zijn hand. Die heeft hij wel verdiend, hij heeft prima zijn werk gedaan. Dan breng ik eerst Fitch naar huis, en dan naar mijn eigen huis. Als ik binnen kom, springen Sesi en Tail blij tegen me op. Ze hebben me duidelijk gemist, en zijn blij me weer te zien. Ik kan ze amper kalmeren, maar het lukt me dan toch. Dan omhels ik Sayen en ik zeg: 'Heb je me gemist?'
Ze trekt me stevig tegen haar aan en zegt: 'Heel erg. Ik heb de hele dag aan je moeten denken.'
'En ik aan jou.'
Mary komt uit de keuken en zegt: 'Hoi Mark. Je bent precies op tijd. Het eten is klaar.' Gearmd en leunend tegen elkaar lopen Sayen en ik de keuken in. We gaan zitten en Mary zet ons grote borden eten voor.
Ik knipper met mijn ogen en zeg: 'Verrek, dat is hutspot! Mary, hoe ben je op dat idee gekomen?'
'Vind je het niet lekker dan? Sayen heeft me verteld dat je uit Nederland komt. Ik dacht, dat ik je misschien na zo'n lange dag wel een plezier kon doen met een echt Nederlands gerecht. Het recept heb ik op internet opgezocht.'
'Mary, het ziet er heel erg lekker uit. Het moet bijna een jaar geleden zijn, dat ik dit voor het laatst gegeten heb. Ik ga snel proeven of het ook zo lekker is, als het eruit ziet.'
Richard kijkt een beetje bedenkelijk bij het eten wat voor hem staat, evenals Sayen. Maar ze proberen het allebei, en komen dan tot de conclusie, dat het helemaal niet slecht smaakt.
Sayen zegt: 'Dit is eigenlijk best wel lekker. Ik kon me er niet echt veel van voorstellen, maar zo slecht is het helemaal niet.'
'Eigenlijk zou je er nog gebakken spekje door moeten roeren en nog wat uien. Dan zou het nog lekkerder zijn als het nu is. En dan nog een rookworst of spek erbij, heerlijk!'
Mary zegt dan: 'Hmm, dat moet ik even onthouden. Dat stond natuurlijk weer niet op internet.'
'We hebben wel meer van dit soort gerechten. Met boerenkool, zuurkool, spinazie, noem het maar op. Veel Nederlandser wordt het niet.'
'Boerenkool? Dat ken ik niet.'
'Pff, ik weet zo de Engelse naam niet. Maar ik zal wel eens wat bestellen. Daar heb ik ook wel eens zin in. Weet je wat? Als het er is, dan ga ik eens een keer koken. Dan zal ik jullie eens wat anders laten proeven, ik heb net een paar leuke ideeën gekregen.'
Mary kijkt me aan of ik gestoord ben. Dan begint ze te lachen en zegt: 'Ik vergeet de hele tijd, dat jullie anders zijn als normale Alpha's. Dat is voor jullie normaal.'
Ik lach en zeg: 'Mary, voordat ik hier kwam, woonde ik op mezelf. Ik moest wel voor mezelf koken, ik kon niet ergens anders eten, en niemand maakte het voor me klaar. Hoewel ik toch wel eens vaker bij Anouk en Peter heb gegeten.'
Dan zegt Sayen: 'Peter was straks nog even hier. Hij had een envelop bij, die heb ik op je bureau gelegd. Hij zei, dat hij vanavond nog eens langs zou komen, zodra hij klaar was met zijn werk. Schijnbaar had je hem veel werk bezorgd.'
Ik lach en zeg: 'Dat klopt. Een spoedklus. Maar ik hoop wel, dat hij nog een beetje op tijd komt. Ik ben bekaf.'
'Waarom ga je dadelijk niet even kort liggen? Je hebt een lange dag gehad.'
'Dat kon ik wel eens doen. Het was toch vermoeiender als ik dacht.'
'Hoe is het eigenlijk gegaan?'
'Heel erg goed. Ik denk niet dat Cleve echt een kans maakt. Vooral in Humperd Creek zal hij niet veel stemmen scoren. Sayen, ik had je toch gezegd, dat ik nog een paar bussen wou kopen? Dat ga ik nu ook doen, maar ik zet ze niet hier neer, maar op het nieuwe bedrijventerrein bij Humperd Creek. Daar wil ik een grote garage bouwen, waarvan de bussen dan gaan vertrekken.'
JE LEEST
White, Maanprinses & de zoon van Akycha
Lupi mannariHoogste ranking in Weerwolf: 1 Mark is een doodgewone jongen van 21 jaar, die alleen met zijn vader leeft. Ze zijn arm, en hebben niet veel te besteden, maar zijn gelukkig. Maar zijn vader is erg ziek en overlijdt aan de ziekte. Verder heeft Mark ge...