White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Bijpraten

Dan zie ik opeens Lucas komen aanrennen. Even later staat hij voor me en zegt: 'Er heeft iemand gebeld voor jou. Iemand van de FBI? Of je hem terug wilt bellen. Het was dringend.' Hij geeft me de telefoon en ik bel de man meteen op.

De telefoon gaat over en er neemt iemand op. 'FBI, u spreekt met Richard Maverick.' 'Goedendag, u spreekt met Mark Carlson. U had gebeld. Ik was helaas nog niet terug van mijn tocht, toen u belde. Maar u bent er nog en bovendien heeft u zich aan uw woord gehouden. Dat stel ik zeer op prijs.' 

'Het is al goed, kunnen we een afspraak maken, zodat we die laptop kunnen ophalen? We zijn zeer geïnteresseerd in die gegevens.' 

'Ik zal het u makkelijk maken. De laptop is nu goed bewaard, daar kan niemand aan, behalve ik. Ik heb echter een kopie gemaakt van de harde schijf, die ik u kan doorsturen. U zult ongetwijfeld transacties tegen komen, die u heel interessant zult vinden. 

Wel kan ik u zeggen, dat ik het geld, dat op de rekeningen stonden van de mannen aan wie deze laptop behoorden, weggesluisd heb naar een andere rekening. Dat geld blijft daar staan, tot ik van u hoor wat ik daarmee moet doen. Ik wil dat geld zelf niet hebben, en als ik het moet houden, schenk ik het aan de gemeenschap hier. Dan krijgen ze tenminste iets terug voor de schade die men hierdoor geleden heeft.' 

'U bent nogal een doortastende man. Die backup, die zien we graag komen. Maar ik wil evengoed even langs komen om met u te praten, in het kader van het onderzoek. Mijn meerderen geven deze zaak een hoge prioriteit, ook vanwege uw beschuldigingen. Ik hoop dat u me niet kwalijk neemt, maar ik heb u nagetrokken, maar klopt het dat u nog maar kort in Alaska bent?' 

'Ja, dat klopt. Ik heb tot de dood van mijn vader in Nederland gewoond, en nu woon ik bij mijn grootvader in Coyote Heights. Maar ik ben wel van plan hier te blijven, ik ben bezig met een nieuw huis, dat hier voor mij gebouwd zal worden.' 

'Daarmee beantwoordt u al een paar vragen aan me. Ik moest weten of u van plan was de komende tijd nog terug te gaan.' 'Nee, dat was ik niet van plan. Maar u kunt gerust een afspraak maken. Ik heb het op dit moment wel even druk, maar ik denk dat ik over 2-3 weken u te woord kan staan. Als het moet, kan dat ook eerder, maar liever niet.' 

'Is daar ook een hotel waar we kunnen overnachten? Want we willen even uitvoerig met u spreken. Ik kom dan namelijk niet alleen, maar mijn meerdere wil ook perse mee komen. Ik weet alleen niet waarom. En over 3 weken is wel goed, dan kunnen we de inhoud van die harde schijf goed bestuderen.' 

'Dan spreken we over 3 weken af. Er is hier geen hotel, we zitten hier midden in de wildernis. Telefoon moet hier nog uitgevonden worden, al duurt dat niet meer zo lang. Maar ik kan wel zorgen dat u ergens kunt overnachten. En als u aankomt in Anchorage, zal er een vliegtuig klaar staan om u naar hier te brengen. En breng goede wandelschoenen mee, die kon u wel eens nodig hebben.' 

'Kan ik u onder dit nummer weer bereiken?' 'U kunt me op dit nummer bellen, maar u zult iemand anders aan de telefoon krijgen. Dit is namelijk de enigste telefoon in het dorp, die bereik heeft. Die staat bij een vriend van me, bij hem kunnen de inwoners van dit dorp komen bellen.' 

'Ik snap het. Maar hij staat wel op uw naam?' 'U heeft uw huiswerk goed gedaan. Hij staat daar, omdat ik zelf geen tijd heb om de hele tijd die telefoon uit te lenen. Dat kan hij veel beter dan ik.' 

'Ik begrijp het. Dus als ik u wil spreken, dan moet ik gewoon bellen en hij zorgt dat ik u te spreken krijg.' 'Ja, precies zo. Dan zie ik u over drie weken.' 'Dat is goed. Tot ziens.' 'Tot ziens.'

Lucas neemt de telefoon weer van me aan en zegt: 'Wat was dat allemaal?' 

'Tja, ons uitstapje naar Sayens ouders ging helaas niet zonder problemen. Ik heb de Sheriff een behoorlijk gevoelige klap toe gebracht. Ik heb nu bewijzen, zwart op wit, dat hij in illegale handel een rol speelt. En dat wou de FBI natuurlijk wel weten.'