White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Nieuwe energie

Dan is het weer tijd om aan het werk te gaan. Sayen verzamelt alle bekers en gaat dan terug naar huis. Maar deze pauze heeft een ongekend effect gehad op de energie van de mannen.

Vol energie gaan ze weer aan de slag en het is verbazend wat er opeens meer gedaan wordt. Harley kan het amper bijhouden, zo snel gaat het. Hij is dan ook maar wat blij als het etenstijd is.

Hij zegt: 'Pff, dat is even wennen, als iedereen nu opeens zo barst van de energie. Ik heb nog nooit zo snel een huis gebouwd zien worden. Moet je eens kijken wat er nu al klaar is!' En inderdaad, er is al bijzonder veel gedaan. Het geraamte van het huis staat al bijna, de contouren van het huis zijn al goed te zien.

De vrouwen hebben bij Janine in de keuken flink huis gehouden en ze komen met grote tassen en ketels naar de bouwplaats. Ze hebben allemaal hun best gedaan voor hun geliefden, en het wordt dan ook heel erg gewaardeerd.

Sayen zet op de tafel waar ik aan zit, een grote stapel maiskoeken neer, en verschillende soorten marmelade.

Ze zegt: 'Ik moet nog keer terug, dit is nog niet alles. We kregen het niet in een keer mee. Dus als jullie nog even met jullie hongerige ogen van het eten af willen blijven, dan halen we de rest nog even op.'

Ik heb eigenlijk best wel honger, maar ik ben ook nieuwsgierig wat ze allemaal nog meer gemaakt heeft. Enkele minuten later komen de vrouwen weer terug met grote zakken brood.

Dan komt Sayen naast me zitten en zegt: 'Nu mag je het eten wel openen.'

Ik sta op en zeg: 'Ik zal het maar kort houden, want volgens mij barst iedereen van de honger. Smakelijk eten!'

Meteen begint iedereen aan het overheerlijke eten. Vooral de maiskoeken worden erg gewaardeerd. Het is onvoorstelbaar in welk tempo de tafels leeg raken. Maar er is niemand die honger hoeft te lijden, iedereen is verzadigd.

Na een korte pauze om het eten te laten zakken, beginnen de handen te jeuken om weer aan de slag te gaan. Iedereen heeft een lichte rode gloed om zich heen en niemand vindt het erg. Ze weten wat het is, en het geeft hen zelfs plezier omdat ze weten waar ze de energie vandaan krijgen.

Als ik opsta, volgen er nog meer mijn voorbeeld en weldra zijn we weer hard aan het werk. Na enkele uren is het geraamte van het huis dan ook al echt helemaal klaar en zijn er al bezig de vloerbalken te leggen.

Tegen 4 uur is, als we weer een pauze hebben, al duidelijk te zien dat het een huis begint te worden. Enkelen zijn al begonnen een buitenwand te timmeren en men is ook al bezig de plafondbalken te plaatsen. In dit tempo is ons huis sneller klaar als we dachten. Maar het zijn niet alleen de mannen die gebouwd hebben.

Na de middag zijn de vrouwen ook komen helpen, vooral met de aanvoer van de planken en balken. Het allerzwaarste werk is nu al een beetje achter de rug, en ze zijn blij dat ze ook wat kunnen doen.

Harley komt bij me staan en zegt: 'Wanneer gingen jullie naar Fairbanks? Want we liggen nu ruim voor op de planning. Kun je niet eerder gaan?' 'We zouden eigenlijk woensdag gaan, dan heb ik ook een afspraak staan met de Alpha van de Snow Moon Wolves.'

'Als je eerder zou kunnen gaan, dan konden we meer stappen maken met het aanleggen van water en stroom. Ik moet weten waar ik de riolering moet leggen en waar de leidingen moeten uitkomen.' 'Ik zal eens bellen en even met Dave en Stanley praten, of het eerder kan.'

Ik loop naar Lucas en vraag of hij de telefoon bij zich heeft. 'Ja, die ligt daar op de tafel.' Ik loop naar de tafel en bel dan naar de Alpha van de Snow Moon Wolves.

'Jeremy Waters, wat kan ik voor u doen?'

'Hallo Jeremy, u spreekt met Mark Carlsson, de Alpha van de Moonstone Wolves. Ik wou u nog even spreken over onze afspraak van de komende week.'