နာက်င္ရေသာ ခ်စ္ျခင္းတရား
လင္းဖန္၏ပံုစံက အံ့ၾသသြားသည့္အသြင္ ရွိသည္။
မ်က္နွာကုိ ဖံုးထားသည့္ အျခားနွစ္ေယာက္ကလည္း လင္းဖန္ကို ၾကည့္ေန၏။ သူတို႔၏အၾကည့္မ်ားက တမူထူးျခားေနသည္။
“ လင္းဖန္..ငါတို႔သံံုးေယာက္က မင္းကို တိုက္ခုိက္မွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းထြက္သြားနုိင္တယ္ ”
သူတို႔ထဲမွတစ္ေယာက္က ေအးစက္စက္အသံျဖင့္ ေျပာၾကားလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔အားလံုးက လင္းဖန္ကို ထြက္သြားရန္ လမ္းဖယ္ေပးလုိက္သည္။
“ မင္းတို႔ေကာင္ေတြက ငါ့ရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို လက္ခံလား ”
အျခားနွစ္ေယာက္မွာ ခဏမွ် တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနျပီးေနာက္ ေခါင္းညိတ္ျပလုိက္ေလ၏။
“ သြားၾကမယ္ ”
ထိုလူသံုးေယာက္၏ေခါင္းေဆာင္က ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က ခ်ာခနဲလွည့္ကာ ထြက္ခြာသြား၏။ လင္းဖန္က သူတို႔ကို ဟန္႔တားလိုစိတ္မရွိတာ သူတို႔ ျမင္လိုက္သည္။ မ်ားမၾကာမီ ျမင္းဟီသံမ်ားထြက္ေပၚလာျပီး လင္းဖန္၏စိတ္ေျပာင္းလဲသြားမွာကို စိုးရိမ္သည့္အလား သူတို႔က ျမင္းကို ကဆုန္စုိင္းစီးနင္းလိုက္၏။
သို႔ေသာ္ သူတို႔နွစ္ေယာက္နားသို႔ အုပ္စုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက နီးကပ္လာေသာအခါ ျပင္းထန္ေသာစြမ္းအင္က သူတို႔၏ကိုယ္ကို ရုိက္ခတ္သြားသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးကုိ မိုးခ်ဳန္းသံပ်ံ့လြင့္လာျပီး အနက္ေရာင္အေစာင့္အေရွာက္နွစ္ေယာက္၏ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ားထြက္က်လာ၏။
ခ်က္ခ်င္းပင္ ျပင္းထန္ေသာစြမ္းအင္ေနာက္တစ္ခုက သူတို႔ကို ေနာက္မွရို္က္ခတ္လာျပန္သည္။ သူတို႔က သူတို႔၏စြမ္းအင္ကို ထုတ္ကာတန္ျပန္တုိက္ခိုက္ရန္ ျပင္ဆင္လုိက္ေသာ္လည္း ေနာက္က်သြား၏။ သြက္လက္ျမန္ဆန္သည့္ လက္ဝါးရုိက္ခ်က္တစ္ခုက သူတို႔၏ဝမ္းဗိုက္မ်ားကို ထိုးေဖာက္သြားကာ လွ်ပ္တျပက္အတြင္း သူတို႔ကို သတ္ပစ္လုိက္ခဲ့ေလျပီ။
လင္းဖန္နွင့္ သြမ့္ရွင္းရဲ့မွာ တအံ့တၾသျဖစ္ေန၏။ သူတို႔နွစ္ေယာက္က ေနာက္ဆံုးက်န္ေနေသာ အေစာင့္အေရွာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
ထုိလူက သူတို႔နွစ္ေယာက္ရွိရာသို႔ လာေနတာကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ရ၏။ ထို႔ေနာက္ သူက လင္းဖန္နွင့္ သြမ့္ရွင္းရဲ့ေရွ့သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေျပာလာသည္။
“ လင္းဖန္..ခက္ခဲတဲ့အေျခအေနေတြမွာ မင္းရဲ့အစြမ္းတိုးလာခဲ့ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ မင္းက အားနည္းေနတုန္းပဲ။ အခ်ိန္အၾကာျကီးမတိုက္ခိုက္နုိင္ေသးဘူး။ မင္းအေနနဲ့ ဒုကၡေတြကို ေရွာင္ျပီး အနားယူဖို႔အတြက္ေနရာရွာသင့္တယ္လို႔ ငါအၾကံေပးခ်င္တယ္ ”
“ ဟမ္ ”
လင္းဖန္၏မ်က္လံုးအိမ္မ်ား က်ဥ္းေျမာင္းသြား၏။ ယခုအခ်ိန္မွာ သူက အလြန္အားနည္းေနေသးေၾကာင္း သူသိသည္။
