သူမေသဘူး။
“ ငါ့ကိုသတ္ဖို႔ မင္းတို႔ကို ဘယ္သူလႊတ္လိုက္တာလဲ ”
လင္းဖန္က ေအးစက္စက္ေလသံျဖင့္ ေမးျမန္းလိုက္၏။
ဤအရာက ေသခ်ာအစီအစဥ္ဆြဲၿပီးလုပ္ထားတာ ျဖစ္သည္။ လင္းခ်ီစုေဆာင္းမႈအဆင့္မွာရွိေသာ က်င့္ႀကံသူမ်ားက လင္းဖန္ကို သတ္ရန္လာခဲ့သည္။ ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္က သူ႕ကို ေရွ႕မွတိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီး လုပ္ႀကံသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ တျခားတစ္ေယာက္က လင္းဖန္၏ေနာက္ေက်ာမွ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရန္ ႀကိဳးစားေနသည္။ ဤကဲ့သို႔ တိုက္ခိုက္လာမႈမ်ားက လြန္စြာေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္း၏။ သူတို႔က လင္းဖန္ကို အေသသတ္ခ်င္ေနသည္မွာ ထင္ရွားသည္။
ထိုအစြမ္းထက္ေသာ က်င့္ႀကံသူအုပ္စုက ယေန႕မွာ လင္းဖန္ေသခ်ာေပါက္ ေသလိမ့္မည္ဟု တြက္ထားပုံရသည္။
ကံေကာင္းသည္မွာ လင္းဖန္၏လက္ထဲမွာ ဝွက္ဖဲမ်ားရွိေန၏။ ထိုလူအုပ္စုက အလြန္တရာ အစြမ္းထက္ေသာ္လည္း လင္းဖန္ကို သတ္ျဖတ္နိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ဤအစီအစဥ္ကို ေရးဆြဲခဲ့သူက သူေတြးထင္ထားသည့္အတိုင္း ျဖစ္မလာဘူးလို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ေတြးထားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။
အလြန္တရာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ရေသာ္လည္း လင္းဖန္ကား အသက္ရွင္ေနဆဲပင္။ လျခမ္းဓားေလးေတြေၾကာင့္ သူျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။ ၎လျခမ္းဓားေလးမ်ားက ပုံရိပ္ေယာင္မ်ား မဟုတ္ဘဲ အံ့မခန္းအစြမ္းထက္၏။ သူ႕အသားေတြကို ထိုးေဖာက္သြားခဲ့သည္။ အကယ္၍ သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္ကို အသုံးျပဳၿပိး ထိုလျခမ္းဓားမ်ားကို တုန႔္ေႏွးသြားေစျခင္းႏွင့္ သူလ်င္ျမန္စြာ လႈပ္ရွားျခင္းတို႔ မရွိခဲ့လွ်င္ ဒဏ္ရာက ပို၍ပင္ ျပင္းထန္လာလိမ့္မည္။။ ယခုအခ်ိန္မွာ သူဆက္လက္တိုက္ခိုက္နိုင္ေသးလားဆိုတာ သူမသိေတာ့ေခ်။
က်န္ေနေသးေသာ ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္က်င့္ႀကံသူ၏ မ်က္လုံးမ်ားက်ဥ္းေျမာင္းသြားသည္။ သူ႕ပုံစံက တစ္စုံတစ္ခုကို ေတြးမိလိုက္သည့္အလား မ်က္လုံးမ်ား တလက္လက္ေတာက္ပလာ၏။
