အပိုင္း ( ၃၄၃ )

382 39 0
                                        

#Zawgyi

အသံလႈိင္းမ်ား

“ အဲ့ဒါလင္းဖန္ရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္ပဲ။ အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ”
လူအုပ္ႀကီးမွာ ေလထဲရွိ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ခရမ္းေရာင္ေႁမြမ်ားကို ျမင္ေသာအခါ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းမ်ား ျမန္ဆန္သြား၏။ အကယ္၍ လင္းဖန္ႏွင့္အဆင့္တူ က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္ဆိုလွ်င္ သူ႔စိတ္ဝိညာဥ္၏ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံရကာ ေသသြားမည္မွာ ေသခ်ာသည္။
ယြီက်ဳံးသည္လည္း တအံ့တၾသျဖစ္ေန၏။ သို႔ေသာ္ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ တည္ၿငိမ္သြားၿပီး ေအးစက္စက္ေျပာလိုက္၏။
“ မင္းရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္လား။ က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္အမ်ားႀကီးျမင့္တဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႔ ရင္ဆိုင္တဲ့အခါ စိတ္ဝိညာဥ္ေတြက အသုံးမဝင္ေတာ့ဘူး ”
စကားဆုံးေသာအခါ ယြီက်ဳံး၏ခႏၶာကိုယ္သည္ လွစ္ခနဲလႈပ္ရွားသြားၿပီး လင္းဖန္ရွိရာသို႔ ေျပးဝင္သြား၏။
“ ဝွစ္ ”
အဆုံးအစမဲ့မ်ားျပားေသာ ခရမ္းေရာင္ေႁမြမ်ားက ယြီက်ဳံးကို တိုက္ခိုက္လိုက္ၾက၏။ ယြီက်ဳံးက လင္းဖန္၏အနားသို႔ မေရာက္ေသးသည့္တိုင္ ခရမ္းေရာင္ေႁမြမ်ား၏ ရစ္ပတ္ျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္။
“ ကြဲထြက္သြားစမ္း ”
ယြီက်ဳံးက ေဒါသတႀကီး ေအာ္ေျပာလိုက္၏။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ပတ္လည္ရွိ ခရမ္းေရာင္ခ်ီမ်ားသည္ ႏွစ္ဖက္သြားဓားတစ္လက္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး သူ႔ဆီသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ ေႁမြမ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္မွ ျပင္းထန္ေသာ ခရမ္းေရာင္ခ်ီတစ္ခု ထြက္ေပၚလာကာ ေႁမြမ်ားကို ဆြဲဖယ္ပစ္လိုက္ၿပီး လမ္းေၾကာင္းရွင္းလိုက္၏။
ယြီက်ဳံး၏ခႏၶာကိုယ္က ေႁမြမ်ားကို ျဖတ္၍ ေရွ႕သို႔ ဆက္လက္သြားေနသည္။ ခရမ္းေရာင္ေႁမြမ်ားသည္ အပိုင္းပိုင္းျပတ္ထြက္ေနကာ ပရမ္းပတာ ျဖစ္ေန၏။
“ ၿပိဳင္ဘက္က ကိုယ့္ထက္အမ်ားႀကီး အစြမ္းထက္ေနတဲ့အခါ ကိုယ့္စိတ္ဝိညာဥ္က အစြမ္းထက္ေနခဲ့ရင္ေတာင္ အသုံးမဝင္ေတာ့ဘူး ”
လူအုပ္ႀကီး ေတြးလိုက္မိသည္။ စိတ္ဝိညာဥ္က က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္ကို တိုက္ခိုက္ရာတြင္ အကူအညီေပး၏။ အံ့မခန္းအစြမ္းထက္ေသာ စိတ္ဝိညာဥ္က က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္ကို လ်င္ျမန္စြာ အစြမ္းထက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း က်င့္ႀကံသူႏွစ္ေယာက္၏အဆင့္က ကြာျခားလြန္းေနသည့္အခါ စိတ္ဝိညာဥ္က လုံးဝ အသုံးမဝင္ေတာ့ေပ။
ယခုျဖစ္စဥ္မွာ လင္းဖန္ႏွင့္ ယြီတ်န္ရွင္း၏က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္မ်ားက အေတာ္ေလးကြာျခားသည္။ ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္က တစ္ဆင့္မွတစ္ဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိရန္ မ်ားစြာခက္ခဲ၏။ ထို႔အျပင္ တစ္ဆင့္ႏွင့္တစ္ဆင့္ၾကား ကြာဟခ်က္က လြန္စြာႀကီးမားသည္။ လင္းဖန္သည္ ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္ႏွစ္က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္ကို သတ္ျဖတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္သုံးဆိုလွ်င္ လြန္စြာခက္ခဲသြားလိမ့္မည္။ ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္ေလးက်င့္ႀကံသူမ်ားကို စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ေသာ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္၏။
လင္းဖန္က ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္တစ္က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္သာျဖစ္ၿပီး ယြီက်ဳံးက ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္ေလးက်င့္ႀကံသူျဖစ္သည္။
ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက မ်ိဳးႏြယ္စုႀကီးသုံးခုအနက္ အနိမ့္ဆုံးမ်ိဳးႏြယ္စုျဖစ္ေနလွ်င္ပင္ သူတို႔ကိုအႏိုင္ယူရန္မွာ လြယ္ကူေသာ အလုပ္တစ္ခု မဟုတ္ေခ်။ အရွိန္အဝါအႀကီးမားဆုံး မ်ိဳးႏြယ္စုႏွစ္ခုအျပင္ တျခားမည္သည့္မ်ိဳးႏြယ္စုကမွ သူတို႔ကို ယွဥ္ၿပိဳင္မတိုက္ခိုက္ႏိုင္ေခ်။
လင္းဖန္သည္ သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္ စုတ္ျပတ္လာေနတာကို ျမင္ေသာအခါ သူ႔မ်က္လုံးကို မွိတ္လိုက္ၿပီး အေမွာင္ကမာၻထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြား၏။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိေနသမွ်အရာအားလုံးက သူ႔စိတ္ထဲမွာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္အလား သူက ကမာၻႀကီးကို အေပၚစီးမွျပဳမူေနရသည့္ပမာ ျဖစ္သြား၏။
ကမာၻေျမႏွင့္တစ္သားတည္းအဆင့္သို႔ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ လင္းဖန္သည္ သူ႔အေမွာင္ကမာၻထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ မလိုအပ္ခဲ့ေခ်။ ကမာၻေျမႏွင့္ေပါင္းစပ္ျခင္းအဆင့္သို႔ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ခတ္အတြင္း သူေရာက္ႏိုင္ၿပီး သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိေနသမွ်အရာအားလုံးကို အေမွာင္ကမာၻထဲမွာ ျမင္ေနရသည့္အလား ျမင္ေတြ႕ေနခဲ့၏။
သို႔ရာတြင္ အေမွာင္ကမာၻုႏွင့္ အနည္းငယ္ကြာျခားခ်က္မ်ား ရွိသည္။ အေမွာင္ကမာၻထဲတြင္ အသံစိုးစဥ္းမွ် ထြက္ေပၚလာျခင္း မရွိေပ။
ယြီက်ဳံး၏ေနာက္တြင္ ခရမ္းေရာင္ေႁမြမ်ားက အုပ္စုအျဖစ္စုစည္းလာခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္မွာ မ်ားစြာမက်န္ေတာ့ဘဲ ထိုအစား ခရမ္းေရာင္နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားသည္။
၎၏ႀကီးမားၿပီးေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ မ်က္ႏွာထက္ရွိ မ်က္လုံးမ်ားက တျဖည္းျဖည္းပြင့္လာ၏။ ထိုႀကီးမားေသာနဂါးႀကီးက လြန္စြာအစြမ္းႀကီးမားမည္မွာ ထင္ရွားသည္။ ယခုအခ်ိန္မွာ ၎က စိတ္ဝိညာဥ္တစ္ခုမဟုတ္ေတာ့ဘဲ စစ္မွန္ေသာ ေတာ႐ိုင္းေကာင္ပမာ ေျပာင္းလဲသြားရာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းလွ၏။
လူအုပ္ႀကီးမွာ ထိုႀကီးမားေသာ နဂါးႀကီး၏မ်က္လုံးမ်ား ပြင့္လာတာကို ျမင္ေသာအခါ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းမ်ား ျမန္ဆန္လာရသည္။ ၎မ်က္လုံးမ်ားက လြန္စြာေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းလွၿပီး အရာအားလုံးကို ဝါးၿမိဳပစ္မည့္အလား ထင္မွတ္ရ၏။
ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံးမွာ နဂါးႀကီးသည္ အသံစိုးစဥ္းမွ် ထြက္ေပၚျခင္းမရွိဘဲ ေပၚထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယြီက်ဳံးမွာ နဂါးကို အာ႐ုံခံစားမိျခင္းမရွိဘဲ လင္းဖန္ထံသို႔ ဆက္လက္ေျပးဝင္သြား၏။
သို႔ေသာ္ ယြီက်ဳံးမွာ ခ်က္ခ်င္းတုန္ခါသြားသည္။ နဂါးထြက္ေပၚလာတာကို သူမသိခဲ့ေသာ္လည္ သူ၏က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ႏွင့္ဆိုလွ်င္ သူ႔အာ႐ုံခံႏိုင္စြမ္းက လြန္စြာ တိက်ေနသည္။ ယြီက်ဳံးသည္ ႀကီးမားလွေသာ မ်က္လုံးတစ္စုံက သူ႔ေနာက္ေက်ာကို စိုက္ၾကည့္ေနသည့္အလား အာ႐ုံရလိုက္ၿပီး ေနာက္သို႔ ကပ်ာကယာ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔ေနာက္သို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ နဂါးႀကီးအား ေတြ႕ျမင္သြား၏။
“ ေဝါ……”
ခရမ္းေရာင္နဂါးႀကီး၏ဟိန္းသံေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး တုန္ခါသြားသည္။ လူမ်ား၏ႏွလုံးသားမ်ားမွာ ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မည့္အလား ခုန္လာ၏။
နဂါးႀကီး၏ပြင့္ေနေသာ ပါးစပ္မွေန၍ ခြၽန္ထက္ေသာ သြားမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ၎က ယြီက်ဳံး၏တစ္ကိုယ္လုံးကို ဝါးၿမိဳမည့္အလား ေ႐ြ႕လ်ားလာ၏။ ယြီက်ဳံး၏အစြမ္းမွာ နဂါးႀကီးႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ဘာမွမေျပာပေလာက္ေတာ့သည့္ပမာ လူအုပ္ႀကီးထင္ျမင္လာသည္။
“ ဘုန္း ”
ယြီက်ဳံး၏ခႏၶာကိုယ္မွ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ စြမ္းအင္မ်ား ထြက္ေပၚလာ၏။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ေနာက္တြင္ မ်ားျပားေသာအျဖဴေရာင္အလင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီး ေလထဲသို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္။ ၎အရာမ်ားက အလြန္စူးရွၿပီးျပင္းထန္ကာ ႀကီးမားေသာ နဂါးဆီသို႔ တိုက္႐ိုက္တိုးဝင္သြား၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သူက မ်ားစြာေသာ သန႔္စင္သည့္ခ်ီမ်ားကို မုန္တိုင္းတစ္ခုပမာ ထုတ္ေဖာ္လိုက္ၿပီး အျဖဴေရာင္အလင္းတန္းမ်ား ရွိရာသို႔ ပစ္လႊတ္လိုက္သည္။
ထိုစဥ္လူအုပ္ႀကီးမွာ သူတို႔၏နားမ်ား နာက်င္လာၿပီး အဆုံးအစမဲ့ဆူညံသံမ်ားက သူတို႔၏ဦးေႏွာက္ထဲသို႔ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာသည့္ပမာ ခံစားလာရသည္။ မၾကာမီ ထိုအသံမ်ားကို သူတို႔မၾကားရေတာ့ဘဲ ခရမ္းေရာင္နဂါးႀကီးဆီသို႔ တိုးဝင္သြားေသာ အျဖဴေရာင္အလင္းမ်ားကိုသာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။
ထိုအျဖဴေရာင္လႈိင္းအားလုံးက “ အသံလႈိင္းမ်ား ” ပုံစံ ျဖစ္ေန၏။ ျပင္းထန္စူးရွေသာ အသံလႈိင္းမ်ားက ေလထုကို တုန္ခါသြားေစကာ သူတို႔အားလုံးကို ဆူညံသံမ်ား ၾကားေစၿပီးေနာက္ ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္။ ထိုအသံလႈိင္းမ်ားက အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနၿပီး ပ်က္ဆီးရန္အတြက္သာ အသုံးျပဳေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္သြား၏။
“ အသံလႈိင္းဝိညာဥ္ ”
လူအုပ္ႀကီးမွာ ဆူညံသံမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ သူတို႔၏နားေတြကို ပိတ္ထားလိုက္သည္။ သို႔တိုင္ သူတို႔၏နားစည္မ်ား အဆက္မျပတ္တုန္ခါလာ၏။ အစြမ္းနိမ့္ေသာက်င့္ႀကံသူမ်ားဆိုလွ်င္ မ်က္ႏွာရွိ ဒြါရခုနစ္ပါးျဖစ္ေသာ မ်က္လုံး၊နား၊ႏွာေခါင္း၊ပါးစပ္စသည္တို႔မွ ေသြးမ်ားစီးက်လာသည္။ ထိုအသံလႈိင္းမ်ားက လူမ်ားကို ႐ူးသြပ္သြားေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္၏။
ခရမ္းေရာင္နဂါးႀကီးက ယြီက်ဳံးရွိရာသို႔ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ခ်ဥ္းကပ္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ၎က အျဖဴေရာင္အသံလႈိင္းမ်ားကို ဝါးၿမိဳပစ္လိုက္၏။
ခရမ္းေရာင္နဂါးႀကီးမွာ တျဖည္းျဖည္းေႏွးေကြးလာၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ရပ္တန႔္သြားကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။
အလြန္တရာ ျပင္းထန္ေသာ ဓားစြမ္းအားတစ္ခုက ယြီက်ဳံး၏ေနာက္မွ ထြက္ေပၚလာ၏။ သူခ်ာခနဲလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ေကာင္းကင္ယံမွ အလြန္ပူျပင္းေသာ ဓားတစ္လက္က်ဆင္းလာသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။
ယြီက်ဳံး၏ပါးစပ္မ်ား ဟသြားၿပီး အသံလႈိင္မ်ားကို မႈတ္ထုတ္လိုက္၏။ ၎အသံလႈိင္းမ်ားသည္ တျခားအသံလႈိင္းမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစပ္သြားၿပီး တျဖည္းျဖည္းေတာက္ပျခင္းကင္းမဲ့လာသည္။ လင္းဖန္၏ခႏၶာကိုယ္မွာ ေနာက္သို႔လြင့္စဥ္သြားၿပီး သူ႔ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ားစီးက်လာ၏။
ေနာက္ဆုံးတြင္ ယြီက်ဳံးက သူ႔ပါးစပ္ကို ပိတ္လိုက္ရာ အသံလႈိင္းမ်ား ရပ္တန႔္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးမွာ ျပင္းထန္ေသာ အသံလႈိင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနဆဲပင္။ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ ၾကာသည့္တိုင္ လူအုပ္ႀကီးမွာ သူတို႔၏နားထဲရွိ နာက်င္မႈကို ခံစားေနရသည္။ သူတို႔အားလုံး ဆြံ႕အနားမၾကားျဖစ္သြားသည့္အလား ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ေပ။ တခဏမွ်ၾကာၿပီးေနာက္ အသံလႈိင္းမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။
“ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕ အသံလႈိင္းဝိညာဥ္က အရမ္းေၾကာက္စရာေကာင္းတာပဲ ”
လူမ်ား၏ႏွလုံးသားမ်ားမွာ အရွိန္ျပင္းစြာ တုန္ခါေန၏။ သူတို႔ထဲမွအမ်ားစုမွာ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္၏ အသံလႈိင္းျဖင့္ တိုက္ခိုက္သည္ကို ပထမဆုံးျမင္ေတြ႕ၾကရသူမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုတစ္ႀကိမ္သည္ပင္ သူတို႔ကို အံ့ၾသမွင္တက္သြားရန္ လုံေလာက္၏။
ထိုလက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ေဖာ္ျပႏိုင္ရန္ ခက္ခဲေသာ စိတ္ဝိညာဥ္ကား ေၾကာက္စရာေကာင္းလွ၏။၎ကို ရပ္တန႔္ႏိုင္သည့္အရာရွိသည့္ပုံ မေပၚေခ်။
“ ဒါေပမယ့္ လင္းဖန္က ယြီက်ဳံးကို စိတ္ဝိညာဥ္ထုတ္ေဖာ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာဆိုေတာ့ သူလည္း အံ့မခန္းအစြမ္းထက္တဲ့သူပဲ ”
လူအုပ္ႀကီးက ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ားစီးက်ေနေသာ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းကင္းမဲ့သည့္လူငယ္ေလးအား ၾကည့္ကာ ေတြးလိုက္ၾက၏။ ေစာေစာက လင္းဖန္၏ခမ္းေရာင္နဂါးႀကီးသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ အကယ္၍ ထိုေနရာမွာ သူတို႔သာဆိုလွ်င္ ၎နဂါးႀကီး၏ ဝါးၿမိဳျခင္းကို ခ်က္ခ်င္းခံလိုက္ရလိမ့္မည္။ ထို႔ျပင္ လင္းဖန္က ယြီက်ဳံးကို အစြမ္းကုန္တိုက္ခိုက္လာေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ရာ သူရႈံးနိမ့္သြားခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ပင္ ႀကီးက်ယ္ေသာ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခု ျဖစ္၏။
သို႔ရာတြင္ ထိုအစြမ္းထက္ေသာ ပါရမီရွင္က ဤေနရာမွာ ေသဆုံးရမွာလား။
ယြီက်ဳံးက လင္းဖန္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနရင္း သူ၏သတ္ခ်င္စိတ္မ်ားက ပိုမိုတိုးပြားလာရသည္။ သူက ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္ေလးေရာက္ရွိေနသူျဖစ္ၿပီး လင္းဖန္ကို တိုက္ခိုက္ရန္ အစြမ္းကုန္ထုတ္သုံးရသည္မွာ ႀကီးမားေသာ အရွက္ခြဲခံလိုက္ရျခင္းတစ္ခုပင္။
ယြီက်ဳံးသည္ ႀကီးမားေသာ သူ၏ဂုဏ္သိကၡာေတြ ဆုံးရႈံးလိုက္ရၿပီဟု ထင္ေန၏။ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက လင္းဖန္ကို မုန္းတီးေနခဲ့ၿပီး ယြီက်ဳံးမွာ လင္းဖန္၏အရွက္ခြဲျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္။ ထိုအရာမ်ားကို ေျပလည္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အရာမွာ လင္းဖန္ကို သတ္ရန္ပင္။
လင္းဖန္သည္လည္း ယြီက်ဳံးကို စိုက္ၾကည့္ေန၏။ သူ႔မွာ အသံလႈိင္းဝိညာဥ္ရွိေနသည့္အတြက္ ေအာ္သံကိုအသုံးျပဳ၍ တိုက္ခိုက္ႏိုင္သည္မွာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေပ။ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စု၏စိတ္ဝိညာဥ္က အသံလႈိင္းဝိညာဥ္ျဖစ္၏။ သြမ့္မ်ိဳးႏြယ္စု၏ တံဆိပ္ေတာ္တံခါးဝိညာဥ္ကဲ့သို႔ အစြမ္းထက္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဝိညာတစ္ခုျဖစ္သည္။
“ လင္းဖန္ မင္းတစ္ေယာက္မေသရဘူး။ မင္းခ်စ္တဲ့လူေတြအကုန္လုံးကိုပါ ငါကသတ္ပစ္ဦးမွာ ”
ယြီက်ဳံးက နတ္ဆိုးတစ္ေယာက္၏ေလသံျဖင့္ ေျပာၾကားလိုက္၏။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႔ပါးစပ္ပြင့္သြားၿပီး အသံလႈိင္းမ်ား ထပ္မံထြက္ေပၚလာသည္။
“ ေသစမ္းကြာ ”
စကားဆုံးေသာအခါ ယြီက်ဳံး၏အသံလႈိင္းမ်ားသည္ ႏွစ္ဖက္သြားဓားကဲ့သို႔ ခြၽန္ထက္လာခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ထိုအသံလႈိင္းတိုက္ခိုက္မႈကို ေရွာင္တိမ္းရန္ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ေပ။ လင္းဖန္၏နားစည္မွာ ခ်က္ခ်င္းတုန္ခါသြားရၿပီး သူ႔ထံမွ နာက်င္စြာ ညည္းညဴလိုက္ေသာအသံထြက္ေပၚလာသည္။ လင္းဖန္၏က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ႏွင့္ ထိုကဲ့သို႔ အသံလႈိင္းတိုက္ခိုက္မႈကို ကာကြယ္ရန္ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ေပ။

PMG အတြဲ ( ၂ )Место, где живут истории. Откройте их для себя