လင္းဖန္ဆုိတာ ငါပဲ။
ရိန္ခ်င္းကြမ္က လင္းဖန္ကို ၾကည့္ကာ ေတြးေနမိ၏။ မည္မွ်ရဲရင့္ျပီး ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးမားလုိက္ေသာ လူငယ္နည္း။ လင္းဖန္ေနာက္ကို သူလုိက္ခဲ့စဥ္တည္းက လင္းဖန္က ေသြးနီတပ္ဖြဲ႔ကို အလြန္တရာေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကင္းမဲ့ေသာ တပ္ဖြဲ႔တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးလိမ့္မည္ဟု သူေတြးထင္ထားျပီးျဖစ္သည္။
လင္းဖန္က အနာဂတ္မွာ အလြန္တရာ ခက္ခဲေသာအလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္နုိင္လိမ့္မည္ဟု သူေမ်ွာ္လင့္ေနခဲ့၏။ သို႔ရာတြင္ ဤမွ်တိုးေတာင္းေသာ အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ေဆးလံုးတစ္သိန္းနွစ္ေသာင္းကို ရွာေဖြခဲ့ျပီး တပ္သားသံုးေသာင္းကို ေနာက္တစ္ဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေစခဲ့ျခင္းက သူ႔ကို တအံ့တၾသျဖစ္သြားေစသည္။ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္ရန္ သူၾကိဳးစားေနခဲ့သည္မွာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနျပီျဖစ္၏။ လင္းဖန္၏ ခုိင္မာျပတ္သားေသာစိတ္ဓာတ္နွင့္ အလုပ္ၾကိဳးစားမွုေၾကာင့္ အလြန္တိုေတာင္းေသာအခ်ိန္တြင္းမွာ သူလုပ္ေဆာင္နုိင္ခဲ့ျခင္းပင္။
ထို႔ျပင္ လင္းဖန္က ရရွိလာေသာေဆးလံုးမ်ားကို ရိန္ခ်င္းကြမ္အား ေပးျပီး ၾကီးမားေသာတာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ေစလုိက္သည္။
“ ဦးေလးရိန္၊ သခင္ခ်ီနဲ႔ သခင္ေဟာင္တို႔က ဦးေလးတို႔ကို ရႊမ္ခ်ီအဆင့္ေရာက္ရွိသြားေအာင္ ကူညီေပးလိမ့္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ တပ္စုက အဲ့ဒီလုိနဲ႔ အမ်ားၾကီးသန္မာလာလိမ့္မယ္ ”
လင္းဖန္ကေျပာလုိက္ရာ ရႊမ္ခ်ီအဆင့္ဆုိေသာစကားလံုးေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္သံုးေယာက္လံုး စကားမေျပာနုိင္ေလာက္ေအာင္ ဆြံ႔အသြား၏။
ဘယ္သူက အံ့မခန္းအစြမ္းထက္လာမွာကို ျငင္းဆန္လိမ့္မည္နည္း။
“ သခင္ခ်ီ၊ သခင္ေဟာင္ ”
လင္းဖန္က အဘိုးအိုနွစ္ေယာက္ကို လွည့္ၾကည့္လုိက္၏။ အဘိုးအုိနွစ္ေယာက္က စဥ္းစားေတြးေတာေနသည့္အသြင္ကို သူျမင္လုိက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတုိ႔က ေျပာလာ၏။
“ ငါတို႔အေျဖရွာလုိက္မယ္ ”
“ ေကာင္းျပီ ”
လင္းဖန္က ေျပာလုိက္ျပီး ခ်က္ခ်င္းပင္ ရိန္ခ်င္းကြမ္ကို ၾကည့္ကာ ဆက္လက္ေျပာလုိက္သည္။
