Zawgyi
ရွဲက်ဳံး၏ဉာဏ္အလင္းပြင့္သြားျခင္း
႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီးေနာက္ လင္းဖန္၏ခရမ္းေရာင္ဝိညာဥ္သည္လည္း ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ ယခင္ထက္ပိုၿပီး အစစ္အမွန္ေတာ႐ိုင္းေကာင္ႏွင့္ ဆင္တူလာခဲ့သည္။
စိတ္ဝိညာဥ္က ၎၏ႀကီးမားေသာ ပါးစပ္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး လူမ်ားကို မ်က္လုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ၎ကိုၾကည့္ရသည္မွာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ပုံေပၚၿပီး ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္း၏။
“ အား……”
ထိုစဥ္ နဂါးႀကီးက လိန္ယြဲ႕၏ခႏၶာကိုယ္ကို ရစ္ပတ္ထားရင္းမွ လိန္ယြဲ႕အား ၾကည့္လိုက္ရာ လိန္ယြဲ႕မွာ ႐ိုးတြင္းျခင္ဆီသို႔တိုင္ ေအးစက္မႈကို ခံစားလိုက္ရ၏။ သူက ေဒါသတႀကီးေအာဟ္လိုက္ၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ႏွစ္ဖက္သြားစြမ္းအင္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္ရာ ေလထုကိုျဖတ္၍ ထြက္ေပၚလာ၏။ လိန္ယြဲ႕၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးမွာ ႀကီးမားေသာ ႏွစ္ဖက္သြားဓားတစ္လက္ပမာ ခရမ္းေရာင္နဂါးႀကီးကို ပိုင္းျဖတ္ေနသည္။
“ မင္းက အသက္ရွင္ခ်င္ေသးတာလား ”
လင္းဖန္က ေရခဲတမွ်ေအးစက္စက္ေလသံျဖင့္ ေျပာၾကားလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ခရမ္းေရာင္နဂါးႀကီး၏ ရစ္ပတ္ျခင္းခံထားရေသာ လိန္ယြဲ႕ထံသို႔ ေျပးသြားေလသည္။ သူ႔လက္ထဲမွာ အနက္ေရာင္ၾကာပြင့္က ရွိေနဆဲ။
“ ထြက္သြားစမ္း ”
လင္းဖန္၏အနက္ေရာင္ၾကာပြင့္ကို ျမင္ေသာအခါ လိန္ယြဲ႕က ေဒါသတႀကီး ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအနက္ေရာင္ၾကာပြင့္က မည္မွ်ေၾကာက္စရာေကာင္းလဲဆိုတာ သူသိေန၏။ အကယ္၍ ၎ၾကာပြင့္သာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔ က်ေရာက္သြားလွ်င္ ေလာင္ကြၽမ္းၿပီး ေသဆုံးသြားရလိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ လင္းဖန္က ရပ္တန႔္ျခင္းမရွိေခ်။ အစက သူ႔မွာ လိန္ယြဲ႕ကိုသတ္ရန္ စိတ္ကူးမရွိေသာ္လည္း လိန္ယြဲ႕က သူ႔ကိုသတ္ရန္ ႀကိဳးစားလာခဲ့ရာ လင္းဖန္အေနျဖင့္ သနားၾကင္နာေန၍ မရေတာ့ေခ်။
လင္းဖန္က သူ႔လက္ကို ေျမႇာက္လိုက္ၿပီး လိန္ယြဲ႕ဆီသို႔ ဆက္လက္ေ႐ြ႕လ်ားလာ၏။
