#Zawgyi
သတ္ရမွာလား သို႔မဟုတ္ မသတ္ရဘူးလား…
လင္းဖန္အေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္သြားပုံရၿပီး သြမ့္ရွင္းရဲ႕ကို ၾကည့္လိုက္၏။
ဒါက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ရွိသည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္လား။
ျဖစ္ႏိုင္တာက လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္က လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္အျဖစ္ ဆက္လက္တည္ရွိေနေသးတာလား။
သို႔ရာတြင္ လင္းဖန္က လက္ခံသည့္အေနျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရာ သြမ့္ရွင္းရဲ႕က ၿပဳံး၍ ေျပာလိုက္၏။
“ အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္ကေန ယြဲ႕မိန္ဟဲရဲ႕ခ်စ္သူ ထြက္သြားၿပီးေနာက္ ယြဲ႕မိန္ဟဲက မ်ိဳးႏြယ္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ေတြအားလုံးကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္ခဲ့တယ္။ ႐ိုးရွင္းတဲ့ဘဝနဲ႔ပဲ တစ္ေယာက္တည္းေနထိုင္ခဲ့ၿပီး အလြမ္းေတာအုပ္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို အခ်စ္အရသာခံစားေစတဲ့ အလြမ္းေသရည္တို႔ကို ဖန္တီးခဲ့တယ္ ”
ထိုေနရာအေရာက္တြင္ သြမ့္ရွင္းရဲ႕ႏွင့္ လင္းဖန္တို႔သည္ ဝါးေတာအုပ္ထဲမွ ထြက္လာခဲ့ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သြမ့္ရွင္းရဲ႕က စကားကို ျပန္လည္ဆက္လိုက္သည္။
“ သြမ့္မ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕ပါရမီရွင္ကလည္း သူ႔ဘဝကို က်င့္ႀကံျခင္းအေပၚမွာ နစ္ျမဳပ္ထားခဲ့တယ္။ အရွင္သခင္ဆိုတဲ့ ရာထူးကိုေတာင္ သူစြန႔္လႊတ္ခဲ့တယ္။ အခုခ်ိန္ဆို သူ႔က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္က အံ့မခန္းအစြမ္းထက္ေနၿပီလို႔ ေျပာၾကေပမယ့္ တကယ္သူဘယ္ေလာက္အစြမ္းထက္လဲဆိုတာ လူအနည္းငယ္ပဲ သိတယ္ ”
သြမ့္ရွင္းရဲ႕သည္ စကားကို ခဏမွ်ရပ္လိုက္ၿပီး စဥ္းစားဟန္ျပဳကာ ဆက္လက္ေျပာလိုက္၏။
“ ယြဲ႕မိန္ဟဲက အဲ့ဒါကို သိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ ၿပီးတည္းက လူျမင္ကြင္းကေန ေပ်ာက္သြားခဲ့တာ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ရွိသြားၿပီ။ က်ဴဝူခ်င္းနဲ႔ အမည္မသိပါရမီရွင္လည္း အဲ့ဒီလိုပဲ ”
လင္းဖန္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္တည္းက ထိုလူက ႐ႊီယြဲ႕ႏိုင္ငံမွ ထြက္ခြာၿပီး ျပန္မလာတာ ျဖစ္လိမ့္မည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး သတိမထားမိလိုက္ဘဲ အေဆာက္အဦႏွင့္ မနီးမေဝးမွာရွိေသာ ေရကန္ေလး၏ေဘးသို႔ သူတို႔ေရာက္လာၾက၏။ သြမ့္ဝူရသည္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္ေသာအခါ အနည္းငယ္ၿပဳံးလိုက္ရင္း
“ ရွင္းရဲ႕၊လင္းဖန္။ စစ္တုရင္ကစားတာ ဘယ္လိုၿပီးသြားလဲ ”ဟု ေမးလိုက္ရာ
သြမ့္ရွင္းရဲ႕၏မ်က္ႏွာေလးမွာ နီရဲသြားၿပီး ေခါင္းေလးကို အနည္းငယ္ငုံ႔သြားေလသည္။ ထိုစဥ္ လန္ေက်ာက္က လင္းဖန္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမးလိုက္၏။
“ ကြၽန္မတို႔ ဘယ္ေတာ့ျပန္ၾကမလဲ ”
“ ငါနဲ႔လင္းဖန္က ေတြ႕ဖို႔ခဲယဥ္းတယ္။ ဘာလို႔ အျမန္ထြက္သြားမွာလဲ။ လင္းဖန္..လာေသာက္ၾကရေအာင္ ”
သြမ့္ဝူရက ၿပဳံး၍ ဖိတ္ေခၚလိုက္ေသာ္လည္း လင္းဖန္က သြမ့္ဝူရ၏ေနာက္ကို ၾကည့္ေနသည္။ ထိုအျခင္းအရာကို သြမ့္ဝူရျမင္ေသာအခါ သူ႔မ်က္ႏွာထက္တြင္ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ အၿပဳံးတစ္ခု ထြက္ေပၚလာ၏။ ထို႔ေနာက္သူက ျဖည္းညင္းစြာလွည့္ကာ သူ႔ေနာက္ရွိ လင္းဖန္ၾကည့္ေနေသာ ေနရာကို ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
ေရကန္ထက္ရွိ အေဆာက္အဦထဲမွာ လူေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေန၏။ သူတို႔အားလုံးက လူငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး တန္ဖိုးႀကီးမားေသာ အဝတ္အစားမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားသည္။ သူတို႔၏အသြင္အျပင္အရ သူတို႔အားလုံးက အရွိန္အဝါႀကီးမားေသာ ပုံရိပ္ရွိသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနသည္။
ထိုလူငယ္မ်ားအနက္ လင္းဖန္သည္ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ေန၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ထိုလူငယ္သည္လည္း လင္းဖန္ကို သတိထားမိသြားသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနၾက၏။ ထိုလူငယ္၏မ်က္လုံးမ်ားတြင္ နားလည္ရခက္ေသာ အရိပ္အေယာင္မ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ အံ့အားသင့္စရာေကာင္းက သူ႔ကိုၾကည့္ရသည္မွာ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနပုံရၿပီး လင္းဖန္ကို စိုက္ၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုလူငယ္ကား ယြီတ်န္ရွင္းပင္။
ယြီတ်န္ရွင္း၏ေဘးမွာ ယြဲ႕တ်န္ခ်ိန္ရွိေနၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ရသည္မွာ အလြန္တရာ ခ်စ္ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပမာ ျဖစ္ေနသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အတူတကြ လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ေသာ္လည္း လင္းဖန္က သူတို႔ထက္မွာအၿမဲတမ္း ရွိေနခဲ့ရာ လြန္စြာ ရယ္စရာေကာင္းလွေပ၏။
ထိုလူငယ္အားလုံးသည္ တစ္ခုခုထူးဆန္းတာကို ခံစားမိသည့္အလား စကားေျပာေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းရပ္သြားၾကသည္။ လင္းဖန္က အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားကို တျဖည္းျဖည္းထုတ္ေဖာ္လာရာ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးသို႔ ႐ိုက္ခတ္လာ၏။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားက သတ္ျဖတ္ခ်င္သည့္အေငြ႕အသက္မ်ားျဖင့္ ျပည့္လာသည္။
ယြီတ်န္ရွင္း၏ မ်က္ႏွာအသြင္အျပင္ကို လင္းဖန္ျမင္ေသာအခါ သူ႔ကိုသတ္ရန္ ေစလႊတ္ခဲ့သူမ်ားသည္ ယြီတ်န္ရွင္းႏွင့္ ယြဲ႕တ်န္ခ်ိန္ျဖစ္ေၾကာင္း လင္းဖန္ခ်က္ခ်င္းနားလည္သြားခဲ့သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္လွ်င္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က သူ႔ကိုေတြ႕႐ုံမွ်ျဖင့္ ေၾကာက္႐ြံ႕စရာအေၾကာင္း မရွိေခ်။
ေလထုက အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားျဖင့္ သိပ္သည္းလာခဲ့၏။ လင္းဖန္၏သတ္ျဖတ္ခ်င္ေသာ အေငြ႕အသက္မ်ားသည္လည္း ပိုမိုထင္ရွားလာခဲ့သည္။
“ လင္းဖန္…မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ ”
ယြီတ်န္ရွင္းက ေအးစက္စက္ေလသံျဖင့္ ေမးျမန္းလိုက္ေသာ္လည္း သူ႔မ်က္ႏွာသြင္ျပင္က ေၾကာက္႐ြံ႕ေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပေန၏။
“ မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ ”
လင္းဖန္က တစ္လုံးမွ ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္းမျပဳဘဲ အေဆာက္အဦဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာ၏။ ရွည္လ်ားေသာ တံတားကို ျဖတ္ေက်ာ္စဥ္မွာ လင္းဖန္၏စြမ္းအင္မ်ားက ပိုမိုသိပ္သည္းကာ အစြမ္းလာခဲ့သည္။
ယြီတ်န္ရွင္းသည္ အံကိုႀကိတ္ကာ လင္းဖန္အား စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္၏။
ျပင္းထန္ေသာ အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ား၏ေအာက္တြင္ ယြီတ်န္ရွင္းမွာ ေခါင္းမွေျခဖ်ားသို႔တိုင္ တုန္ခါစျပဳလာသည္။ ယခုအခ်ိန္မွာ လင္းဖန္၏အသြင္က အခ်ိန္မေ႐ြးလူသတ္ေတာ့မည္ကဲ့သို႔ သတ္ျဖတ္ခ်င္သည့္အေငြ႕အသက္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေန၏။
“ လင္းဖန္..ငါ့မ်ိဳး႐ိုးနာမည္က ယြီ။ ငါက ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုကဆိုတာ မင္းသတိရပါ ”
လင္းဖန္၏တုန႔္ျပန္စကားကို မၾကားရေသာအခါ ယြီတ်န္ရွင္းက ေျပာလိုက္သည္။
လူအုပ္ႀကီးမွာ ယြီတ်န္ရွင္းေျပာတာကို ၾကားေသာအခါ အံ့ၾသမွင္တက္သြား၏။ ယြီတ်န္ရွင္းက လင္းဖန္ကို အလြန္တရာ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနပုံရသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္လွ်င္ ဤကဲ့သို႔ သူဘယ္ေတာ့မွ ေျပာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။
“ ငါသိတယ္ ”
ေနာက္ဆုံးတြင္ လင္းဖန္က ျပန္လည္ေျဖၾကားလာ၏။ သို႔ေသာ္ သူ၏အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားက ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္း မရွိေပ။
ယြီတ်န္ရွင္းက လင္းဖန္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
“ မင္းနားလည္ဆိုရင္ ငါတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက တစ္ခုခုလုပ္မယ္ဆိုတာ မင္းသိမွာပါ ”
ယြီတ်န္ရွင္းက သူ၏ပုံရိပ္ႏွင့္ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုအေၾကာင္းအား လင္းဖန္မသိမွာကို စိုးရိမ္သည့္အလား အရာအားလုံး ရွင္းျပေန၏။
ယြီတ်န္ရွင္းသည္ လင္းဖန္ကို အလြန္တရာ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသည့္အျပင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ သူ႔ကို တိုက္ခိုက္သြားခဲ့စဥ္တည္းက လင္းဖန္ကို နာက်ဥ္းစြာမုန္းတီးေနခဲ့သည္။
ထိုမုန္းတီးျခင္းမ်ားေၾကာင့္ လင္းဖန္ကိုသတ္ျဖတ္ရန္ လူမ်ားအဆက္မျပတ္ ေစလႊတ္ေနခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္၏။
လင္းဖန္က စိတ္ရွိတိုင္းျပဳမူတတ္သူျဖစ္ရာ ျဖစ္လာမည့္အက်ိဳးဆက္ကိုလည္း စဥ္းစားသူမဟုတ္ေခ်။ သြမ့္ဟန္ကိုပင္ သတ္ခဲ့သည့္အျပင္ ဝမ္ရိန္ရန္ႏွင့္ သြမ့္ယြီ၏မဂၤလာပြဲေန႔ရက္မွာ ဝမ္ရိန္ရန္ႏွင့္ သြမ့္လိုင္ကို သတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ လင္းဖန္ကို ယြီတ်န္ရွင္းေၾကာက္၏။ အကယ္၍ လင္းဖန္သာ ေဒါသထြက္လာလွ်င္ သူ႔ကို ေနရာမွာပင္ သတ္ပစ္လိမ့္မည္။
“ ငါသိတယ္ ”
လင္းဖန္က ယခင္အတိုင္း ေျပာင္းလဲမသြားဘဲ ေအးစက္စက္ေျပာလိုက္ရာ
“ မင္းသိတယ္ဆိုရင္ ထြက္သြား ” ဟု ယြီတ်န္ရွင္းက တံတားကို လင္းဖန္ျဖတ္ေက်ာ္လာမွာ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသည့္အတြက္ အားတင္းကာ ေျပာဆိုလိုက္သည္။ လင္းဖန္ႏွင့္ အနီးအနားမွာ သူမေနခ်င္ေပ။
အကယ္၍ လင္းဖန္သာ သူ႔ကို အမွန္တကယ္ သတ္ခ်င္ေနခဲ့လွ်င္ ထြက္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။
“ ထြက္သြားရမွာလား ”
လင္းဖန္က ေအးစက္စက္ၿပဳံးလိုက္၏။ သူ၏အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားသည္ ေလ်ာ့နည္းသြားျခင္းမရွိဘဲ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနျဖင့္ ပိုမိုတိုးပြားလာခဲ့သည္။
အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားက ပို၍ အစြမ္းထက္လာရာ ယြီတ်န္ရွင္း၏ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းလာရၿပီး ေအးခဲ့သြားေတာ့မည္ကဲ့သို႔ သူခံစားလာရ၏။
“ ငါ့မ်ိဳးႏြယ္စုနာမည္က ယြီဆိုတာကို မင္းသိရင္ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက ဘယ္ေလာက္အရွိန္အဝါႀကီးလဲဆိုတာ မင္းသိမွာပါ။ တကယ္လို႔ ငါ့ကိုထိရင္ ရလဒ္ကို မင္းစဥ္းစားမိလိမ့္မယ္ ”
ယြီတ်န္ရွင္း၏ေလသံက လင္းဖန္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္ႏွင့္တူေနသည္။ ယခုအခ်ိန္မွာ အေျခအေနက လုံၿခဳံျခင္းမရွိဘဲ အႏၲရာယ္က်ေရာက္လာေတာ့မည့္ပမာ သူခံစားလာရ၏။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ လင္းဖန္ကို ေနာက္ဆုတ္ေစလိုေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
သို႔ရာတြင္ လင္းဖန္ကား ယခင္အတိုင္း မည္သည့္အရာကမွ် သူ႔ကို ထြက္ခြာသြားေစရန္ မျပဳလုပ္ႏိုင္သည့္အလား တုန္လႈပ္ျခင္းကင္းမဲ့စြာ ရွိေနသည္။
အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားက ေလထဲတြင္ ျပင္းထန္စြာ ႐ိုက္ခတ္လာ၏။
ထိုစဥ္ ယြီတ်န္ရွင္း၏ေနာက္မွာရွိေသာလူမ်ားက တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ သတင္းေတြထြက္ေနခဲ့သည့္အတိုင္း လင္းဖန္ကား ရဲတင္းလြန္းလွ၏။
ယြဲ႕တ်န္ရွင္းသည္လည္း လင္းဖန္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး လင္းဖန္ႏွင့္ သြမ့္ရွင္းရဲ႕တို႔ အတူတူလာတာကို သတိထားမိေသာအခါ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားသည္။ သူ႔ႏွလုံးသားကို အပ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ထိုးဆြေနသည့္ပမာ ခံစားလိုက္ရ၏။ သြမ့္မ်ိဳးႏြယ္စုႏွင့္ ယြဲ႕မ်ိဳးႏြယ္စုၾကားရွိ သေဘာတူညီထားေသာ လက္ထပ္ေပးရန္ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ သြမ့္ရွင္းရဲ႕၏ခင္ပြန္းျဖစ္ရန္ သူအၿမဲတမ္းေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ သြမ့္ရွင္းရဲ႕က သူ႔ကိုစိတ္ဝင္စားျခင္းမရွိဘဲ လင္းဖန္ႏွင့္မူ အလြန္တရာ ရင္းႏွီးေနပုံေပၚ၏။
ယြဲ႕တ်န္ခ်ိန္ေဒါသထြက္ေနသည္။ လင္းဖန္ကို သူသတ္ခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း လင္းဖန္က အဆက္မျပတ္ အစြမ္းထက္ျမက္လာခဲ့သည္။ ႐ႊမ္ခ်ီအဆင့္က်င့္ႀကံသူတစ္ေယာက္ပင္ သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေခ်။
ယခုအခ်ိန္မွာသူ႔အတြက္ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆုံးက လင္းဖန္ဘာေတြးေနလဲဆိုတာကို မသိျခင္းပင္။ သူ႔ကို လင္းဖန္တိုက္ခိုက္လာလိမ့္မလား မသိေခ်။
လင္းဖန္က ယြီတ်န္ရွင္း၏စကားကို ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္းမျပဳဘဲ တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ တံတားထက္မွာ မလႈပ္မယွက္ရပ္ေနသည္။ သူ၏အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားသည္လည္း ေလထုထဲမွာ ထုတ္လႊတ္ေနဆဲျဖစ္ရာ ဘယ္သူမွ လင္းဖန္ေတြးေနတာကို မခန႔္မွန္းႏိုင္ၾကေခ်။
ယြီတ်န္ရွင္းႏွင့္ တျခားသူမ်ားလည္း ၿငိမ္သက္ေနၾက၏။ ဤကဲ့သို႔ ပြင့္လင္းျမင္သာေသာေနရာမွာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းသည္။
သြမ့္ဝူရကိုၾကည့္ရသည္မွာ မထူးျခားသည့္အသြင္ရွိၿပီး ျဖစ္ေနသမွ်အရာအားလုံးက သူႏွင့္ဘာမွမဆိုင္သည့္အလား ျမင္ကြင္းကို တည္ၿငိမ္စြာၾကည့္ေန၏။
ထိုစဥ္ လန္ေက်ာက္က ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့သည့္အသြင္ျဖင့္ ရပ္ေနေသာ သြမ့္ဝူရကိုၾကည့္ကာ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြႀကိတ္ေတြးေနလဲဆိုတာ နားလည္လာသည္။
ယခုအခ်ိန္မွာ လင္းဖန္ႏွင့္ယြီတ်န္ရွင္းက ရန္သူေတြဆိုတာ သူမနားလည္သြားခဲ့၏။
ထို႔ျပင္ ေစာေစာက သြမ့္ဝူရသည္ ယြီတ်န္ရွင္းတို႔ႏွင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနခဲ့ရာ သူတို႔ေတြသည္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ပုံရ၏။
သို႔ရာတြင္ ယြီတ်န္ရွင္းႏွင့္ လင္းဖန္က ရန္သူေတြဆိုတာ သူသိေနခဲ့ေသာ္လည္း လင္းဖန္ကို ဖိတ္ၾကားခဲ့သည္မွာ တစ္စုံတစ္ခုေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မွာ ထင္ရွားသည္။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ထိုအေၾကာင္းကို လင္းဖန္လည္း သိေနလိမ့္မည္ဟု လန္ေက်ာက္ယုံၾကည္၏။ လင္းဖန္၏ကိစၥထဲမွာ သူမဝင္စြက္ဖက္ျခင္းမျပဳခ်င္ေသာ္လည္း အေဝးသို႔ ထြက္ခြာမသြားႏိုင္ေပ။
ျပင္းထန္ေသာ စြမ္းအင္မ်ားက တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ေလထုထဲမွာပ်ံ႕ႏွံ႔ေနခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ လင္းဖန္၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ား လႈပ္ရွားလာခဲ့သည္။
“ မင္းက ယြီမ်ိဳးႏြယ္စု အဖြဲ႕ဝင္လား ”
ယြီတ်န္ရွင္း အံ့အားသ့င္သြား၏။ ထိုကဲ့သို႔ အေသးအမႊားကိစၥမ်ားကို လင္းဖန္ေမးလိမ့္မည္ဟု သူမထင္ထားခဲ့ေသာ္လည္း ေခါင္းညိတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
“ ဟုတ္တတယ္။ ငါက ယြီမ်ိဳးႏြယ္စု အဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သလို သူတို႔ရဲ႕ေသြးေတြက ငါ့ရဲေသြးျပန္ေၾကာထဲကို စီးဆင္းေနခဲ့တယ္ ”
“ မင္းမ်ိဳးႏြယ္စုျဖစ္တဲ့ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက အရမ္းအရွိန္အဝါႀကီးတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စု ဟုတ္တယ္မလား ”
လင္းဖန္က ထပ္မံ၍ ေမးျမန္းလိုက္ရာ
“ ဟုတ္တယ္ ” ဟု ယြီတ်န္ရွင္းက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။
လင္းဖန္၏မ်က္လုံးမ်ားထဲတြင္ သတ္ျဖတ္ခ်င္သည့္အေငြ႕အသက္မ်ားျဖင့္ ျပည့္လာၿပီး ဆက္လက္၍ ေျပာလိုက္သည္။
“ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕ေသြးက မင္းေသြးေၾကာေတြထဲကို စီးဆင္းေနခဲ့သလို ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက အင္မတန္အစြမ္းထက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ယြီတ်န္ရွင္းဆိုတဲ့ မင္းက ငါ့ကို သတ္ခ်င္ေနခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ မင္းက ငါ့ကိုမသတ္ခင္ ငါက မင္းကို မသတ္သင့္ဘူးလား ”
လင္းဖန္၏စကားကို ၾကားေသာအခါ ယြီတ်န္ရွင္း၏ႏွလုံးႏႈန္း ျမန္စျပဳလာကာ ေၾကာက္လန႔္တၾကား ေျပာဆိုလိုက္ေလ၏။
“ တကယ္လို႔ ငါ့ကိုသတ္ခဲ့ရင္ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက မင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး ”
“ ငါက မင္းကို မသတ္ရင္ မင္းက ငါ့ကိုမသတ္ပဲ ခြင့္လႊတ္ေပးမွာလား ”
လင္းဖန္က ေအးစက္စက္ေလသံျဖင့္ ေမးျမန္းလိုက္ရင္း ဆက္လက္၍
“ မင္းက အစတည္းက ငါ့ကိုသတ္ခ်င္ေနခဲ့တဲ့အတြက္ ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္လႊတ္မေပးခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီအတြက္ ငါ့မွာ အခြင့္အေရးရွိလာတဲ့အခါ မင္းကို ခြင့္လႊတ္ေပးရမွာလား။ ငါက မင္းကိုျပန္မတိုက္ခိုက္ပဲ င့ါလာသတ္မွာကို ေစာင့္ေနရမွာေပါ့ ”
လူအုပ္ႀကီးမွာ တအံ့တၾသျဖစ္သြား၏။ ဟုတ္သည္ လင္းဖန္က သူ႔ကို သတ္သည္ျဖစ္ေစ မသတ္သည္ျဖစ္ေစ…သူႏွင့္ ယြီမ်ိဳးႏြယ္စုက လင္းဖန္ကို ခြင့္လႊတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။
ဤကဲ့သို႔ အေျခအေနမွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုသာ ရွိႏိုင္၏။
