တံဆိပ္ေတာ္တံခါးမ်ား
“ မုိက္ရုိင္းလုိက္ေလ… ရႊီယြဲ႔လိုနုိင္ငံငယ္ေလးမွာ ငါ့ကို ဒီလိုေျပာဝံ့တဲ့လူရွိမယ္လို႔ မထင္ထားဘူး ”
ဝိညာဥ္နတ္ဆိုးဘုရင္က ေျပာလုိက္၏။ သူက ေလထဲမွာ ပ်ံသန္းရင္း မေကာင္းဆိုးဝါးခ်ီမ်ားကို ထုတ္လႊတ္ေနသည္။
“ ဒါေပမယ့္ မင္းဘယ္သူလဲလို႔ ငါသိခ်င္တယ္ ”
ဝိညာဥ္နတ္ဆိုးဘုရင္က ဆက္လက္ေျပာဆိုလုိက္၏။ ထိုစဥ္ အဆံုးအစမဲ့မ်ားျပားေသာ သံၾကိဳးမ်ားက အနက္ေရာင္ဝတ္ရံုကို လႊမ္းျခံဳထားေသာ လူအျပင္ လွံတံႏွင့္က်င့္ၾကံသူရွစ္ေယာက္ထံသို႔ တိုးဝင္သြားသည္။
ထိုစဥ္ ထိုက်င့္ၾကံသူရွစ္ေယာက္ထံမွ သန္႔စင္ေသာခ်ီမ်ား ထြက္ေပၚလာျပီး ပတ္ဝန္းက်င္သို႔ ရုိက္ခတ္သြား၏။
“ ေသစမ္းကြာ ”
သူတို႔က ေဒါသထြက္စြာ ေအာ္ေျပာလုိက္သည္။ ရွည္လ်ားေသာ လွံတံရွစ္ေခ်ာင္းက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ နဂါးၾကီးရွစ္ေကာင္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားကာ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး တဝုန္းဝုန္းျမည္ဟည္းလာ၏။ ၎တို႔၏ဝိုင္းဝန္းက်ယ္ျပန္႔ေသာ သြားၾကီးမ်ားမွာလည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။ တဂ်ံဳးဂ်ံဳးျမည္ဟည္းသံမ်ား ထြက္ေပၚလာျခင္းနွင့္အတူ မ်ားစြာေသာသံၾကိဳးမ်ားမွာ အရွိန္ျပင္းစြာ တုန္ခါလာၾကျပီး အခ်ိဳ႕မွာ က်ိဳးပဲ့ပ်က္စီးသြား၏။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ထူးဆန္းေသာ အနက္ေရာင္ဝတ္ရံုနွင့္လူက ေလထဲသို႔ ခုန္လုိက္ျပီး သူ၏လက္ကို လွုပ္ရွားလုိက္ရာ ရုတ္တရက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ေလေပြတစ္ခု ေလထဲမွာ ထြက္ေပၚလာသည္။
ဝိညာဥ္နတ္ဆိုးဘုရင္၏ေနာက္တြင္ ၾကီးမားေသာ တံခါးတစ္ခု ထြက္ေပၚလာ၏။ ၎တံခါးက အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ တြင္းနက္ၾကီးမ်ားနွင့္ ဆင္တူျပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာခ်ီမ်ားကို ထုတ္လႊတ္ေနသည္။
လင္းဖန္၏မ်က္လံုးမ်ား ဝင္းလက္သြားသည္။ ထိုအရာကား ေသြးဝိညာဥ္၊ တံဆိတ္ေတာ္တံခါးမ်ားျဖစ္ေန၏။
“ ဒီလူက အင္ပါယာမ်ိဳးႏြယ္စုကကိုး ”
လင္းဖန္ေတြးလိုက္မိသည္။ သူ႔ႏွလံုးခုန္နွုန္းမ်ား ျမန္ဆန္လာ၏။ ထိုအနက္ေရာင္အဖ်က္အဆီးခ်ီမ်ားကို သူေတြ႔ျမင္ခဲ့ဖူးသည္။ သြမ့္ဖန္က ထိုအရာကို အသံုးျပဳခဲ့ေသာ္လည္း သြမ့္ဖန္၏ခ်ီေတြက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းသည့္အဆင့္သို႔ေရာက္ရန္ အလွမ္းေဝးကြာလြန္းေနေသး၏။
“ သြမ့္မ်ိဳးႏြယ္စု ”
ဘုရင္က ေအာ္ေျပာလုိက္သည္။ သူ႔မ်က္နွာက ဆိုးရြားစြာပ်က္ယြင္းသြား၏။
