Ptak za niewoli

Wybranki

Jak już mam iść to Miko idzie ze mną- odsunął się od stołu i wstał, spoglądając na ojca

Nie ma takiej opcji!- podniosła głos kobieta- Król ma powinien nie mieć towarzystwa płci przeciwnej, a szczególnie anioła

Nie zostawie jej- uparł się

To ja się nią zaopiekuję- uśmiechnął się Nort- przeciesz nic jej nie zrobie, będzie ciągle przy mnie i nawet damy jej się przebrać żeby nie rzucała się aż tak bardzo w oczy chociażby swoim wyglądem

Spojrzał na niego ostro Lucyfer- niech jej włos z głowy spadnie - zagroził mu- nikt nie ma prawa jej dotykać

Jasne - podniusł się poważnie z krzesła, jego brat

Lucyfer ruszył w strone drzwi a za nim Nort- choć Miko- powiedział mój demon

Podniosłam się i szybko ruszyłam w jego strone jak dziecko. Zobaczyłam ostre i nieprzyjemne spojrzenie poprzedniego Króla. Wystraszyłam się i zadrzała mi szczęka. Lucyfer chwycił mnie za dłoń i przyciągnął do siebie, przytulił mnie do siebie chowając moją twarz w jego klatce piersiowej.

Spojrzał na ojca- spróbujcie jej coś zrobić- popatrzył na swojego młodszego brata- ciebie się to też tyczy

Nort kiwnął głową, Lucyfer zwrócił moją uwage na siebie. Podniosłam głowe opierając się brodą o niego.

Uśmiechnął się przyjaźnie do mnie- Miko, mój brat będzie się tobą opiekować na czas ceremoni okej?

Kiwnęłam głową zaciskając usta.

Nie słyszę- zaśmiał się cicho i westchnął delikatnie

Dobrze...- uśmiechnęłam się bladym prawie nie widocznym uśmiechem

Spojrzałam na Norta który patrzył na mnie troche z góry, z resztą jak każdy w tym świecie, oprócz Lucyfera. Zauważyłam kontem oka troche zdziwioną mine poprzedniego króla.

Synu...czy ona- odezwał się ojciec do Lucyfera

Spoważniał i spojrzał na swojego ojca- ma głos podobny do Yuki prawda?

Tak...aż słychać że przepięknie śpiewa. Ma takie tony- zakryła dłońmi usta kobieta- idealnie

Spojrzałam zdezoriętowana na ich zaskoczone twarze i potem na Lucyfera nie rozumiąc. Mam podobny głos do mojej poprzedniczki? Tak wogóle skoro tak nie nawidzą aniołów i tego paktu, to czemu go wogóle zawarli? Lucyfer złapał mnie za dłoń delikatnie wyprowadził mnie z pomieszczenia a za nami szedł Nort. Po chwili brat Lucyfera przyśpieszył kroku i szedł tuż obok mnie. Wielkie drzwi się otworzyły zanim jeszcznue do nich nie podeszliśmy. Do wielkiej sali weszło w pośpiechu dużo demonów. Wnosili różne ozdoby i rzeczy. Szykowali pomieszczecie do przywitania księżniczek. Wyszliśmy z sali i szliśmy korytarzem. Światło padało do środka przez okna, a sufut rozświetlały rzerandole. Szliśmy w ciszy, Lucyfer mocno trzymał mnie za dłoń. Skręciliśmy nagle w pierwszy korytarz po prawej stronie. Zobaczyłam udekorowane złotem drzwi. Szybko się domyśliłam że to pokój Lucyfera. Staneliśmy przed drzwiami, Lucyfer spojrzał na mnie a ja na niego. Uśmiechał się delikatnie. Położył dłoń na klamce drzwi i nachylił się w moją strone. Pocałował mnie w czoło i puścił moją dłoń, starał się mnie pocieszyć uśmiechem jednak ja wogóle nie czółam się lepiej. Położył dłoń na mojej głowie i pogłaskał mnie po niej, po czym wszedł przez drzwi. Stałam i zaciskałam pięści z strachem w oczach.

Wszystko będzie dobrze - mruknął cicho, widziałam że sam nie był do tego przekonany

Zaopiekuje się ją- spuścił delikatmie głowe Nort i spojrzał na mnie

Nie daruje ci żadnej jej rany na ciele - ostro warknął Lucyfer- za każdą jej rane, odniesiesz odpowiedzialność i dostaniesz każdą taką samą, jaka by nie była

Kiwnął głową młodszy brat, po czym drzwi się zamknęły za Luyferem. Nort spojrzał na mnie i westchnął cicho.

Choć Miko- spojrzałam na niego i nie chciałam się nigdzie ruszać, mimo że on szedł przed siebie

Spojrzał na mnie i westchnął zmęczonym głosem- trzeba cie przecież przebrać prawda?

Nie chcę...

Ja też, ale Lucyfer nie może być przy tobie w czasie ceremonii. Jest to niezgodne z prawem i żadna demoniczna księżniczka nie będzie się chciała mu przedstawić. A musi mieć potomstwo.

Spuściłam głowe i kucnęłam pod drzwiami patrząc w podłoge.

Normalnie jak pies- zaśmiał się cicho- choć bo nie mamy dużo czasu, zaraz zejdą się goście i księżniczki

Pokręciłam głową. Chwycił mnie za nadgarstek i pociągnął w swoją strone podnosząc wysoko moją dłoń i nachylając się do mnie z wściekłością. - to dla jego dobra, i dobra królestwa aniele!

Strach tak mnie opętał że łzy zbierały mi się do oczu. Drzałam delikatnie. Obrucił się nagle i ciągnął wzdłuż korytarza.

Musisz się przebrać, nie możesz tak wyglądać na ceremoni- szarpał mój nadgarstek.

Wszedł ze mną do jakiegoś pokoju, była to garderoba. Zamknął za sobą drzwi, i zaczął grzebać w szafie. Puścił mnie i chwycił pare sukni, zawiesił nnawieszakach obok.

Zakładaj- warknął i wyszedł za drzwi

Cofnęłam się do tyłu i patrzyłam ze strachem na drzwi. Rozwjrzałam się, pełno odzieży i szat. Różne rozmiary, kreacje i kolory. Każda kobieta była by zadowolona z takiej kolecji, jednak mnie to nie kręciło. Dostrzegłam w lustrze swoje odbicie.rogi były prawie białe, a skrzydła tylko w połowie. Coraz bardziej ta biel nachodziła na czerń, jednak w tak powolnym tępie że nie było widać tego gołym okiem. Wiedziałam że czekał, spojrzałam na suknie. Z drzącymi rękoma założyłam jedną. Była biała i obcisła. Ładnie mi w niej było ale nie uważałam jej za odpowiednią. Nie czółam się nigdy dobrze w sukienkach rajstopach i spudniczkach. Przebrałam się w kolejną, ta już nie była obcisła, była niebieska i luźna. Ominęłam dłońmi różową. Chwyciłam czarną która była szeroka od pasa w dół, jak to zwykle mają księżniczki i królowe. Spojrzałam na swoje odbicie w lustrze, wyglądałam w niej jak księżniczka. Wzdrygnęłam się z obrzydzenia i założyłam podobną tyle że miałą i sznurującą się na plecach. Kolejna ksiżniczka w lustrze. Szybko ją zdjęłam i opadłam na pufe. Podniosłam głowe zrezygnowana, i zobaczyłam ostatnie światełko w tunelu. Na wieszaku w wielkiej szafie, wisiał damski garnitu i biała koszula. Szybko wstałam i chwyciłam ją. Przebrałam się, jednak nie założyłam góry garnituru, miałam tylko białą koszule. Zobaczyłam w rogu na ziemi czarne nie wysokie szpilki. Założyłam je. Koronkowy kołnierz i zawinięte rękawy. Troche pozłacane białe guziki. Czarne idealnie dopasowane w pasie i luźne nogawki, zakrywające kostki. Były dobrze wyprasowane. Poczólam się troche jak jakaś Pani wielkiej firmy, albo poprostu ktoś ważny na jakiejś ceremoni. Złapałam włosy i zaczęłam je czesać, szczotką która stała na półce. Wyczyściłam ją i związałam włosy w koka. Ozdobiłam go sztucznym miałym wiatem lilii i czarnymi delikatnymi koralikami zwisającymi z niej. Wplątałam ją obok koka. Zobaczyłam czerwoną szminke na półce. Nie była mocno czerwona, pomalowałam ją delikatnie swoje usta. Zrobiły się nieco czerwone. Wyciągnęłam z pod ubrania swój naszyjnik i zwisał mi z szyi. Złote "Y" oznajmiające o rodzie Yukishi, mieniło się troche w blasku złotego żyrandola pod sufitem.

Przewiesiłam garnitur przez ręke i spojrzałam na siebie w lustrze. Czółam się o wiele lepiej, niż w sukienkach. Garniturowe spodnie dobrze łączyły się ze szpilkami. Usłyszałam pukanie do drzwi. Nacisnęłam klamkę i spojrzałam z dołu, na Norta. Mruknął cicho pod mosem. Kiwnął głową i ruszył dalej dając mi znak dłonią żebym szła za nim. Ruszyłam, szedł na sale tronową spowrotem. Wielki szum wdarł się gdy tylko otworzono nam drzwi.