Sana pala lumaban din ako. Lumaban para masalba yung relasyon natin. Naaalala ko pa nun, magkakilala na tayo simula nung elementary. Same section,naging magbestfriends tayo. Hindi naging hadlang yung pagiging nerd ko sa klase para pansinin mo ko. Kumbaga, you saw me when I was invisible. Dumating yung time na nagkahiwalay tayo nung highschool.Iba ka na ng pinapasukan. At ako din.Nagbago na yung itsura ko at hindi na ako nerd.Pinilit kasi ako nila mama eh. Pero hindi parin nawala yung communication natin, kasi mapilit ka.Gusto mo lagi mo akong kausap. Clingy mo nga eh. Kaya medyo nairita ako sayo. Tumigil ako sa pagtawag sayo.Nanligaw din ako sa iba,at nagkaron ng iba't -ibang girlfriend.Nagkatampuhan tayo pero nagkabati rin bago matapos ang junior highschool.
College. Nagkita tayo.Siguro dahil sa destiny,sabi mo. Natawa lang ako sayo.Lalo kang gumanda. At ang bait mo pa. Kumbaga sa kanta ni Daniel Padilla, Nasayo na ang Lahat.Kaya nahulog ako sayo at niligawan kita. After 1 year,sinagot mo ko.
Minahal mo ko, higit pa sa pagmamahal ko sayo. Umabot pa nga sa punto na ibinigay mo yung sarili mo sakin.Tapos,naging clingy ka na. Bantay sarado ako kahit saan ako magpunta. Kahit gagawa ng thesis paper, nakabuntot ka pa din. Kapag may kinakausap ako tungkol sa mga plates ko,sinusungitan mo. Nung una naintindihan kita, pero nasakal siguro ako ng sobra.Kaya sabi ko cool off muna. Sabi mo naman, magagawan natin ng paraan. You did everything to save our dying relationship.And I did none.
Mahal kita oo. Pero I took you for granted. Hinayaan kita lumaban mag-isa. Hanggang sa lumapit ka sakin, at sabi mo ayaw mo na.
Pumayag ako kasi akala ko hindi na kita mahal. Sising-sisi ako na hinayaan kitang masaktan ng sobra,at hinayaan din kitang saluhin ng iba.
I'm sorry kung hindi kita naintindihan sa pagiging clingy mo. Takot ka nga pala mareject at maiwan,katulad ng ginagawa sayo ng magulang mo.Hindi ko naisip na kulang ka nga pala sa pagmamahal,kasi laging sa kapatid mo ibinubuhos ng mga parents mo ang love nila, hindi sayo.
I'm sorry kung wala ako sa tabi mo nung panahong naglalaslas ka,dahil you're feeling worthless and useless. I should have told you to stop, but I didn't.I wasn't there for you.
I'm sorry, so sorry na hindi ako yung sasalubong sayo sa altar. Sana alagaan ka niya. Mahalin ka niya at protektahan, pigilan sa pag-seselfharm mo, at samahan ka tumanda.Ito yung pangarap ko--natin dati. I was supposed to be your groom.Siguro nga hanggang dito nalang tayo,baby baboy.
And I'm sorry for calling you baby baboy one last time.
See you on your wedding day, my baby baboy.Black
2012
College of Architecture
BINABASA MO ANG
Kwentong Kolehiyo
Non-FictionThese are stories compiled from our Facebook page, "The UST Files". Like our page! fb.com/USTFiles