Kwentong Kolehiyo

Pinagtagpo Nga Ba Ngunit Di Nakatadhana?

I was really thinking kung ise-share ko ba to o hindi. i'm not a fan of those stories related to love kasi. i'm one of those people na medyo naiirita kapag puro love stories na lang or hopefuls sa crush nila yung nababasa sa page na'to. but this event has been haunting me this past few days. kaya ise-share ko na lang.

so this is how the story goes.

August 4 2015 around 9:30am. papunta akong school nun and usually i take jeep going to ust but at that moment bigla ko na lang naisip na bus na lang ang sakyan ko. ito yung mga byaheng bulcan to sta. cruz (siguro yung mga taga bulacan can relate to this).

so pag sakay ko ng bus punuan, kaya nakatayo ako malapit sa pintuan. from that angle i saw a woman na nakatayo din that caught my attention. she's wearing a pink shirt and jeans. medyo singkit, maputi at di gaano kahabaan ang buhok.

pagdating ng balintawak madami nagbabaan. pero ako di parin makaupo. that moment hinanap ko sya kung sa sya nagpunta, kung san san ako tumingin yun pala dun sya napaupo sa tapat kung san ako nakatayo.

pasimple ko syang tinitingnan at nagiisip kung maglalakas ba ako ng loob na kausapin sya. habang makailang ulit ko syang tinitingnan may mga pagkakataon na nagkakatinginan din kami. napaisip tuloy ako na sana di ako pagkamalang masamang tao nito. wala pa man din mate-turn off agad. tsk tsk tsk

pinagadya nga naman ng pagkakataon, pagdating ng c3 road biglang may bumaba. at saktong sakto ang bumaba ay yung katabi nya sa upuan. syempre pasimple akong napangiti sabay sabing thank you Lord galing mo talaga hehehe. i grabbed the opportunity na tumabi sakanya, syempre papalampasin ko pa ba. smile emoticon

habang nakaupo na ko. ayan sya, dumadagundong na yung tibok ng puso ko tapos nagtatalo na sila ng isp ko. (kausapin mo na, sige na... wait wait nahihiya ako... bilisan mo kausapin mo na!!!)
i waited patiently, naghihintay na sana dumating ang tamang pagkakataon.
and it did. while i was busy checking my phone. i noticed that someone called her. di ko naintindihan yung iba nyang sinabi pero ang word that caught me up was ""planetshakers"".

para akong si archimedes nun.( EUREKA!). sabi ko sa sarili ko, yes may mapaguusapan na kami. kaya as she ended their conversation naglakas loob na ko. "" hi, i just heard that you've said planetshakers, christian ka din ba?"" she said yes.
and there our conversation starts smile emoticon nagpakilala ako at inalam din kung sino at tiga saan sya. she's from bulacan, studying BS secondary education major in english. graduating na sa NTC. kaya pala nya nabanggit yung planetshakers ay dahil yun pala yung line up nya for sunday. sya pala ang worship leader nila sa church. good thing naman dahil nasa music ministry din ako.

but as we go on our conversation ang bilis ng oras,di ko na pansin na malapit na ako sa may lacson. before reaching my destination nagpaalam na sya sakin, she has to go na. sa pagbaba nya bigla ko naalala.
Oopps! di ko nakuha number nya! frown emoticon
and it's to late. umandar na yung bus at di ang natira na lang sa akin ay ang umasa na makita ulit sya o malaman man lang ang full name nya.

SAYANG NO!?
i really pray talaga that God move again, if it is His will there is no way that our paths will not cross again.

thanks for reading. Godbless!

5th year
2011
Faculty of Engineering