Kwentong Kolehiyo

I'll Win This Fight

Ito na po ang kwento ko. haha. galing po ako sa isang mahirap na pamilya. hindi po ako kayang pag-aralin ng mga magulang ko sa college kaya naisip ko pong pumunta kila tita ko para dito mag-aral. one year muna akong nag stop, so tambay ako kila tita, not totally tambay ksi parang ""kasambahay"" nila ako at the same time. so nung nag-aaral na ko, sobrang nahihirapan po ako, ung magigising ng 5am para magluto, uuwi ng bahay galing school ng 6pm gagawa ng gawaing bahay tas maglalaba, kadalasan natatapos ako ng 1am na. sobrang nhihirapan na ako, ung gusto ko ng sumuko, ung tipong iniiyak ko nlang pag hindi ako nakakapag review sa sobrang pagod. minsan pinipilit ko magreview kaso lagi ko talaga natutulugan ung reviewers ko. sobrabg hirap. ung halos ayaw mo na malaman ung result nung mga exams nio kc baka bagsak ka lang.. ganun lagi ung routine ng buhay ko bilang mag-aaral. at dahil nga rin sa masyado akong busy di ako nakaka uwi sa pamilya ko, i mean minsan lang pala aku kung umuwi ksi halos ayaw nila ako payagan. pamilya ko nlang ung tanging rason para ipag patuloy ko tong nasimulan ko, kasu gusto ku na talagang sumuko sa sobrang hirap, pero alam ko na my PURPOSE SI GOD PARA SKIN kung bakit ganito ako ngaun, si God at pamilya ko lang pinang hahawakan ko sa lahat ng pangarap ko.

kaso one time umuwi ako sa probinsya namin, halos completo nun buong family namin kc namatay one of our relative. cguro sa halos minsan nlang ako nauwi samin, parang di na kmi ganun ka-close ni nanay, gustong ggusto ko sya yakapin kaso nahihiya na ako, anjan na ung ilang sakin na parang nakakahiya. ang sakit lang isipin na masCLOSE na ung nanay mu at best friend mo. tapos minsan sa sobrang close nila may nag sabi na ""sorry ka nalng, mas parang sila ung mag ina kesa sau"" that line. ako?? standing at their side watching them act like mother and daughter. sobrang sakit ung nasa isip ko nun ""sana ako un ea"" naiiyak na tlaga ako nun, hanggang ngaun di parinb ntatagal sa isip ko ung pangyayaring un. mas masakit pa ata un, kesa sa unang heartbreak ko. SOBRA!! nakakapang hinayang ung mga panahon na magkasama pa kami tas di man lang sya nalalambing ng ganun, tas ngaung malayo ako lagi sakanila at sabik na sabik, ngaun ko nararamdaman ung kawalan nila. pero ayos lang alam ko mahal nila ako. yan lang tapat na sakin para hindi bumitaw sa naumpisahan ko.. tatapusin ko to para sa sarili ko, pangarap ko ata lalong lalo na sa pamilya ko smile emoticon

ps. di alam ng family ko ung hirap ko dito, kasi baka pag snabi ko pa mag aalala lang sila akin at ayaw ko din na kaawaan nila ako smile emoticon kaya i'll win this fight."

loving daughter
2014-2015
college of public administration