Kwentong Kolehiyo

Always Will III

WE'RE TOGETHER AGAIN!!!

2:31 PM. I was standing in front of your house.

I went to their house awhile ago, with white roses, which I used to always give her when I was still courting her. Pagkadating na pagkadating ko sa pinto, dad mo yung nagbukas.

"Oh..Will napadaan ka..Nandyan si.."
"Thank you po tito."

Pinapasok ako ni tito sa loob, at andun ka lang sa sofa. Tulog ka. Sobrang sobrang ganda mo. You're like an angel. Naiyak ako kagad. Hindi ako makapaniwalang nasaktan ko ang isang anghel. Hindi ko napigilan haha I kissed you. Sa lips. Sorry. Oo first kiss natin yun. Never ko siyang kiniss nung high school kami. Syempre respeto. Pero nagulat ako, pagkakiss ko sayo sa lips bigla kang nagsalita. Nagtutulugtulugan lang pala yung babaeng pinakamamahal ko hmp. Infairness galing umacting.

"Gago ka Will. Bat ka nandito?"
"May ipapabasa kasi ako sayo sa UST Files.."
"Alam ko na yan Will, oo na ako nagconfess nun at oo mahal parin kita"

Haha siguro di niya alam na nagconfess ako kasi akala niya ata ipapabasa ko sakanya na nakita ko yung confession niya at itatanong ko kung siya yun. Hinanap ko yung confession ko at pinabasa ko sakanya. Habang binabasa niya, tulo lang ng tulo yung luha niya at hikbi siya ng hikbi. Singhot dito, singhot doon, punas dito punas doon. Pagtapos nun niyakap niya ko. Yun na siguro yung pinakamasarap at comforting na yakap na nabigay sakin. Halos hindi siya bumitaw. Haha parang tarsier! Hindi ko rin napigilang umiyak. Antagal naming magkayakap. Finally she broke from the hug and said

"Andito ka ba para makipagclosure, o itutuloy na natin yung always will mo?"
"Itutuloy na natin. I love you, always will"
"Talaga? Wag mo na ko iiwan please.."

Sabay yakap nanaman at iyak sa akin. At nangako ako for the last time, na hinding hindi ko na siya iiwanan. Binasa namin yung mga comments ng iba, ayan tuloy. Iyak tawa kami. We said our sorrys. She found in her heart a way to forgive the guy who once broke her. And I will never make the same mistake, ever again.

Sakto lang talaga lahat ng nangyari. Tomorrow we'll spend the day at UST once Pope Francis visits. Perfect way to thank God for the blessing of finding one another amidst the years that could have shadowed our feelings and love towards each other.

Oh, siya. Hanggang dito nalang muna. Babalitaan namin kayo sa forever namin. Don't worry invited buong uste sa kasalan namin! Haha. Pero hindi man kayo mainvite, ipapaalam namin dito. Utang namin sa page na to lahat. Ngayon alam na namin na whatever happens we'll always find our way back to each other, no matter how time keeps us apart.

Katabi ko siya right now. Haha abot langit lang yung saya at ngiti namin habang nagkikwento. Maraming salamat UST files, kung hindi dahil dito sa page na to, hindi magkakalakas ng loob mag confess tong girlfriend ko (shet ansarap masabi na girlfriend ko na ulit siya) anonymously, at hindi ko rin mababasa.

Malay niyo, sa susunod na magconfess kami, tatlo na kaming andito. If you know what I mean. HAHAHAHA *wink wink*
Pero sa ngayon, we'll make up for the time we lost and enjoy our forever, of course, together. Maniwala kayo, may forever. Hintay lang smile emoticon

With Love,
Lovers from Espana and Katipunan

We'll love each other, always will 
2012 
College of Science