၂၉၅။ “အစားထိုးခြင်း - ၄”
ဂျန်ဝုရှီက အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ဉာဏ်ကောင်းသူများနှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရတာက အားရဖွယ်ကောင်းသည်။
“ချင်ယွဲ့က ခဲချန်ဂျုကို အတော် ယုံကြည်တယ်၊ သူ့ကို လုပ်ပိုင်ခွင့်တွေ အများကြီး ပေးအပ်ထားတယ်၊ ခဲချန်ဂျုက အဆိပ်ကို သဘောကျတယ်၊ စွဲလန်းတယ်၊ ငါ စဉ်းစားမိတာက သူ့ကို ကူညီဖို့ တခြားတောင်ထွတ်က သင့်လျော်တဲ့ တပည့်တွေကို ရွေးချယ်ပေးဖို့ ပြောမယ် ဆိုရင်, ချင်ယွဲ့က သူ့ကို ငြင်းဆန်မှာ မဟုတ်ဘူး။” ဂျန်ဝုရှီက တိုးတိုးညင်းညင်း ပြောသည်။
ဟွာယောင်း၏ မျက်လုံးများက တောက်ပသွားကြသည် “မင်းက ချင်းယန်ကလန်တစ်ခုလုံးကို သုတ်သင်ဖယ်ရှားပစ်မယ်လို့ ပြောခဲ့တာကို ငါ အခု ယုံကြည်လက်ခံသွားပြီ။”
ဂျန်ဝုရှီက မျက်ခုံးတစ်ဖက် ပင့်လိုက်သည်။ ကျောက်ချူက ဂျန်ဝုရှီကို အံ့အားတသင့် ကြည့်သည်။ ထို့နောက် ဟွာယောင်းကို မျက်တောင် တဖျတ်ဖျတ်ခတ်လျက် ကြည့်သည်။ သူက ခေါင်းကုတ်နေမိသည်။ သည်စကားကို သူ တကယ် နားမလည်ကြောင်းကို ပြသနေခြင်း ဖြစ်သည်။
“နေ နေ နေပါအုံး” ကျောက်ချူက ရုတ်တရက် ပြောလာသည် “မင်းတို့ကောင်တွေ ဒါ့ထက် ပိုပြီး ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ပြောလို့မရဘူးလား၊ အတွေးအခေါ်တွေ ချန်ထားတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ မပြောလို့ မရကြဘူးလားဟင်” ဟုတ်ပါသည်။ သူက ဝန်ခံသည်။ သူက ရှီလေးလို အကိုဟွာလို စေ့စေ့စပ်စပ် မတွေးတတ်ပေ။ သည်စကားပြောဆိုချက်မှာ သူက ဉာဏ်ရည် မမီ ဖြစ်နေသည်။ သူတစ်ယောက်တည်းသာ ခေါင်းရှုပ်လျက် ကျန်ခဲ့သည်။
“နောက်ဆုံးတော့ မင်း တုံးတယ်ဆိုတာ ဝန်ခံလာပြီပေါ့” ဟွာယောင်းက ရက်ရက်စက်စက် ပြောသည်။
“လူတိုင်းကို မင်းနဲ့ ရှီလေးလို မှတ်ထင်နေတာလား၊ ပဟေဠိလို ပြောနေမှတော့ ငါက ဘယ်လိုလုပ် နားလည်ပါတော့မလဲ။” ကျောက်ချူက ခွန်းတုံ့ပြန်သည်။
