၃၅၅။ “ငါ ရောက်လာပြီပဲ - ၄”
ပြန်လည်မွေးဖွားလာသည့် ယဲ့ရှမှာ အရင်ယဲ့ရှ၏ မှတ်ဉာဏ်များ မရှိချေ။ သူသိတာ တစ်ခုတည်းသာ ရှိသည်။ ဂျန်ဝုယောင်းအား ပြတ်ပြတ်သားသား သစ္စာရှိခြင်းဖြစ်သည်။
ဂျန်ဝုယောင်းက ယဲ့ရှအား အမိန့်ပေးထားသည်။ ဂျန်ဝုရှီအား လျှို့ဝှက်သိုသိပ်စွာ စောင့်ရှောက်ကာကွယ်ပေးရန် ဖြစ်သည်။
“ငါ့ကို တိုက်ခိုက်တဲ့ သူတွေ ဘယ်ကလဲ ဆိုတာ နင် သိလား” ဂျန်ဝုရှီက ဂျန်ဝုယောင်းအား စူးစမ်းသည့် အနေဖြင့် မေးသည်။ သူ အရာရာတိုင်းကို သိနေမှန်း သူမ အမြဲ ခံစားမိသည်။
ဂျန်ဝုယောင်း၏ မျက်နှာက အေးစက်မာကျောသွားသည်။ “အလယ်ဘုံ, မီးမိစ္ဆာနန်းတော်။”
“အလယ်ဘုံလား” ဂျန်ဝုရှီက ပိုမို၍ သိချင်သွားသည်။ “အောက်ဘုံ”စကားလုံးကို သူမ အကြိမ်များစွာ ကြားဖူးသည်။ အခု ဂျန်ဝုယောင်းက “အလယ်ဘုံ”ဟူသော စကားလုံးကို သုံးနှုံးလာသည်။ သည် ကွဲပြားခြားနားသည့် ဘုံများက မည်သည့်အဓိပ္ပါယ်နည်း။
ဂျန်ဝုယောင်းက ဂျန်ဝုရှီ၏ အံ့အားသင့်၍ ရှုပ်ထွေးနေတာကို သတိပြုမိ၍ စိတ်ရှည်စွာ ရှင်းပြသည် “ဒီမိုးကောင်းကင်အောက်မှာ ဘုံသုံးမျိုး ရှိတယ်၊ သူတို့ ပိုင်ဆိုင်တဲ့ စွမ်းအားနဲ့ ပိုင်းခြားထားတယ်၊ အထက်ဘုံ, အလယ်ဘုံ, အောက်ဘုံဆိုပြီးတော့၊ ငါ့အသည်းလေး နေတဲ့ ဘုံက အောက်ဘုံ၊ အသည်းလေးကို တိုက်ခိုက်တဲ့သူတွေက အလယ်ဘုံက လူတွေ၊ ငါ ပြောခဲ့ဖူးတဲ့ ဝိညာဉ်ဝါးမျိုသူဆိုတာကို နင် မှတ်မိသေးလား။”
ဂျန်ဝုရှီက ခေါင်းညိတ်ပြသည်။
“ဝိညာဉ်ဝါးမျိုတဲ့ နည်းစနစ်ကို အောက်ဘုံက လူတွေ မသိကြဘူး၊ အလယ်ဘုံက လူတွေ ဖုံးကွယ်ထားလို့ပဲ၊ သူတို့ရဲ့ လက်စွပ်ဝိညာဉ်တွေကို စွမ်းအားမြှင့်တင်ဖို့ သူတို့က မတူကွဲပြားတဲ့ လက်စွပ်ဝိညာဉ်တွေ, သက်ရောက်မှုကွဲပြားတဲ့ လက်စွပ်ဝိညာဉ်တွေကို ရှာဖွေကြတယ်၊ လက်စွပ်ဝိညာဉ်တွေကြားမှာ, အမြင့်ဆုံးနဲ့ အလိုချင်ကြဆုံး လက်စွပ်ဝိညာဉ်က အပင်အမျိုးအစား လက်စွပ်ဝိညာဉ်ပဲ။” ဂျန်ဝုယောင်းက တွေးတော စဉ်းစားနေသဖြင့် သူ့မျက်လုံးများက ကျဉ်းမြောင်းသွားကြသည်။ သူတို့က သူ့ချစ်သည်းလေးကို မျက်စိကျရဲကြသတဲ့လား.... သူတို့က ဒီအကြွေးအတွက် သူတို့ အသက်တွေ ပေးဆပ်ရင်တောင် မလုံလောက်နိုင်ပေ။
