၉၂၄။ ကန့်လန့်ကာ မတင်ခြင်း (၇)
ထားလိုက်တော့, မင်းနဲ့ မင့်မယ်တော် နှစ်ယောက်လုံး ဒီလောက် မရမက တောင်းဆိုနေမှတော့, ဒီကိစ္စကို အတင်းအကျပ် မလုပ်တော့ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ မင်းတို့ကို နေ့တစ်ဝက်လောက်ပဲ ခွင့်ပြုမယ်၊ နောက်နေ့တစ်ဝက်ရောက်လို့မှ နန်းတွင်းသမားတော်တွေက တခြားကုစားနည်းကို ရှာမတွေ့ရင်, သမားတော်တွေ ပြောခဲ့တဲ့ အတိုင်း ငါ ခွင့်ပြုလိုက်တော့မယ်။ ဘုရင်ကြီးက တည်တည်ကြည်ကြည် ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် သူက လေ့ဖန်အား နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ဂရုတစိုက် ပူပန်သောကဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။
ထိုအခိုက်တွင် လေ့ဖန်က သူ့အား ဘုရင်ကြီး ပို၍ ချစ်လာသည်ဖြစ်စေ, မချစ်သည်ဖြစ်စေ သူ့ကိုယ်သူ ဂရုမစိုက်အားတော့ပေ။ သူ့ကျောပြင်က ချွေးများဖြင့် ရွှဲနစ်နေလေပြီ။
ဟုတ်ကဲ့ပါ မိဖုရားကြီးက လျင်မြန်စွာ ပြောလိုက်သည်။ ဘုရင်ကြီး သူ့စကားကို ပြန်ရုပ်သိမ်းလိုက်မှာကို သူမ အင်မတန် ကြောက်ရွံ့နေလေ၏။
သတိပြန်လည်လာသော လေ့ဖန်ကို ဘုရင်ကြီးက ကြည့်ပြီးနောက် ဘုရင်ကြီး၏ ညှိုးမှိုင်းနေသော မျက်နှာသွင်ပြင်က အနည်းငယ် ပြန်ကြည်လာသည်။ လေ့ဖန်ကို ထပ်၍ အနားယူနိုင်ဖို့ သမားတော်များကို ကုသရမည့် နည်းလမ်းတစ်မျိုးကို ရှာဖွေနိုင်ဖို့ ဘုရင်ကြီးက မိဖုရားကြီး၏ နန်းဆောင်မှ ရှုံးဘတို့နှင့် အတူ ပြန်လည် ထွက်ခွာသွားသည်။
သူတို့ အပြင်သို့ ရောက်ရှိလာလျှင် ဘုရင်ကြီးက ပြောလာသည် လုပ်ကြံသူကို ဖမ်းမမိခင်, နန်းတွင်းကို လုံးဝ ပိတ်ဆို့ထားလိုက်တယ်၊ လက်သည်တရားခံကို ဖမ်းမမိခင် ငါ့ရဲ့ ဧည့်သည်တော်တွေ နန်းတွင်းမှာပဲ ယာယီနေထိုင်ပေးရမှာမို့ ငါ တောင်းပန်ပါတယ်။
ရှုံးဘက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သို့သော် သူက မည်သည့်စကားကိုမျှ မပြောချေ။ ဘုရင်ကြီးက ရှုံးဘနှင့် သူလူသိုက်ကို စကားပြောဖို့ စိတ်မပါတော့ချေ။ ထို့ကြောင့် သူက ဧည့်သည်များ နားနေရန် နေရာစီမံပေးဖို့ မိန်းမစိုးများကို စေခိုင်းလိုက်သည်။
