၆၉၇။ နိမိတ်ဆိုး အမှောင်ထု ဖုံးလွှမ်းခြင်း (၄)
ဂူလီရှန် ပျာယာခတ်သွားပြီး အလောတကြီး တံခါးကို ကန့်လန့်ခံလိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာ ချွေးပြန်သွားသည်။
လင်းအိမ်တော်က တစ်ယောက်ပါ၊ လင်းအိမ်တော်က တစ်ယောက်က ဆရာကြီးကို လာတွေ့ခိုင်းလိုက်တာပါ။
ဝမ်ရှင်းဟန်၏ အမူအရာ အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ သူ့မျက်လုံးများက ထူးထူးဆန်းဆန်း ဖြစ်သွားသည်။ သူ ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်သွားပြီး နောက်သို့ ခြေတစ်လှမ်းဆုတ်၍ ပြောသည် ဝင်လာပြီး ပြောတော့။
ဂူလီရှန် နှလုံးခုန်သွားသည်။ ဂျန်ဝုရှီ၏ စကားက အလုပ်ဖြစ် မဖြစ် သူ မသေချာခဲ့ပေ။ သို့သော် ဝမ်ရှင်းဟန်က လင်းအိမ်တော်ဟူသော စကားကို ကြားရချိန် သူ၏ တုံ့ပြန်ချက်ကို တွေ့မြင်ရလျှင် သူ့နှလုံးသားက မျှော်လင့်ခြင်းဖြင့် ပွင့်လန်းသွားသည်။
ဂူလီရှန်က အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ ဝမ်ရှင်းဟန်က သူ့အား ထိုင်ခိုင်းသည်။
ငါ့ကို လာတွေ့ခိုင်းတာ တကယ်ပဲ လင်းအိမ်တော်က တစ်ယောက်ယောက်လား ဝမ်ရှင်းဟန်က မေးသည်။ သူက ဂူလီရှန်ကို သံသယဖြစ်စွာ စူးစိုက်ကြည့်သည်။ သူ့အကြည့်က စူးရှလွန်းသည်။ ဂူလီရှန်အား ဓားဖြင့် စိုက်ချသလိုမျိုး ဂူလီရှန် ခံစားရသည်။
ဂူလီရှန်က မမြင်ရသော အင်အားတစ်ရပ် သူ့အား ပတ်ရံလာတာကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ ကြောက်လန့်သဖြင့် ချွေးများ ထွက်လာသည်။
(ခရမ်းရောင်ဝိညာဉ်စွမ်းအားရဲ့ ဖိအားအော်ရာက ဒီလိုလား။)
(ဒါက အတော့်ကို ကြောက်စရာကောင်းလိုက်တာ။)
ကျ...ကျနော် သေသေချာချာတော့ မသိပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ဆရာကြီးကို သူ ပြောခိုင်းလိုက်တာပါ ဂူလီရှန်က ဝမ်ရှင်းဟန်ရှေ့မှာ မလိမ်ညာရဲချေ။ ခရမ်းရောင်ဝိညာဉ်စွမ်းအားရှင်ကို လိမ်ညာလှည့်စားခြင်း၏ အကျိုးဆက်က သူ လက်ခံနိုင်သော အရာမဟုတ်ချေ။
သူလား ဝမ်ရှင်းဟန် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ သူဆိုတာ ဘယ်သူလဲ။
