၃၆၀။ ကျုပ်လုပ်တော့ ဘာဖြစ်လဲ - ၂
ကျောက်ချူနှင့် တခြားသုံးယောက်က မေးကြောကြီးများ ထောင်ကာ လက်သီးဆုပ်ထားကြသည်။ သို့သော် သူတို့ ဘာမျှ ပြန်မပြောကြချေ။
အရင်ကလည်း အကြိမ်ပေါင်းများစွာ သည်လိုပင် အဆဲခံခဲ့ကြရသည်။ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ထိန်းချုပ်ပြီး အနိုင်ကျင့်စော်ကားတာကို ခံနေရုံမှ တပါး သူတို့လုပ်နိုင်တာ ဘာမျှ မရှိချေ။
ငါတို့ကို ရက်နည်းနည်း ထပ်ပေးအုံးရောင်းရူက နောက်ဆုံးတွင် တောင်းပန်လာသည်။ သူ့လေသံက ဖော်ရွေနေသည်။
လူငယ်များခေါင်းဆောင်က ရောင်းရူ၏ မျက်နှာကို တံတွေးဖြင့် ထွေးလိုက်သည်။ မည်သူမျှ မမျှော်လင့်သည့် လုပ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ငါတို့ မင်းတို့ကို လပေါင်းများစွာ အချိန်ပေးရင်တောင်, မင်းတို့ကောင်တွေ တစ်ပြားတစ်ချပ်တောင် ပေးနိုင်ကြမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဖီးနစ်ကျောင်းတော်ကနေ ထွက်သွားကြ၊ မင်းတို့လို သူတောင်းစားတွေကို ဒီနေရာက မလိုချင်ဘူး။
ထိုစဉ် သူတို့လေးယောက်၏ မျက်နှာများက ပြောင်းလဲသွားကြသည်။ ကျောက်ချူက တင်းမာလာပြီး ဒေါသကို မနှိပ်ကွပ်နိုင်သဖြင့် ရှေ့သို့ တက်လှမ်းလာသည်။ သို့သော် ခြေတစ်လှမ်းဖြင့် ရောင်းရူက သူ့ပခုံးကို ကိုင်၍ ခေါင်းယမ်းပြသည်။
အိုး, ဒါက ဘာသဘောလဲ၊ မင်းတို့က ငါ့တို့ကို ရိုက်ချင်ကြတာလား ထိုလူငယ်က ကျောက်ချူကို စူးစူးရဲရဲ ကြည့်သည်။ သူ့မျက်နှာက အထင်သေးဟန် အထင်းသား ပေါ်နေသည်။
ထိုလူငယ်က ထိုလေးယောက်အပေါ် အကြိမ်တိုင်း သည်လို လုပ်ခဲ့တာကို ပြန်စဉ်းစားနေသည်။ အကြိမ်တိုင်း အရှေ့ဖက်ဝင်းမှ သည်သူတောင်းစားများက လက်တုံ့မပြန်ရဲကြချေ။
ကျောက်ချူက လက်ဖဝါးမှ သွေးထွက်သည်အထိ လက်သီးကျစ်ကျစ် ဆုပ်ထားမိသည်။ ယန်ဘူဂွေ့ အမိန့်ပေးမထားခဲ့လျှင်, ၎င်းအထင်သေးသည့် မျက်နှာကို သူက အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ဆွဲဖြဲပစ်လောက်နေပြီ။
သို့သော် လူငယ်ခေါင်းဆောင်ကို သူ့နောက်လိုက်များက အော်ဟစ်အားမပေးခင်မှာပင်, လက်သီးပြင်းပြင်းက သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ ကျနောက်လာပြီး သူက လေထဲ လွင့်ထွက်သွားရသည်။
