၆၀၃။ ၇ခုမြောက် ရိုက်ချက်-၁၀
ဖန်ဂျင်က ဖန်ချီကို ကြည့်လျက် မေးရိုးကြီးများ ထောင်ထလာသည်။ သူက မည်သို့မျှ ပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်သည်။
သူ၏ တည်ကြည်လေးနက်သော တိတ်ဆိတ်ခြင်းက သူ့သိချင်စိတ်ကို အတည်ပြုပေးသောအားဖြင့် ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ပြောပြလိုက်တာနှင့် အတူတူပင်။
ထိုခဏမှာ မိုးကြိုးအစင်းပေါင်း မြောက်များစွာ သူ့ခေါင်းပေါ်ကို ပစ်ချလိုက်သလို သူ ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ကြောကခမန်းလိလိ ယိမ်းထိုးသွားသည်။ ဖန်ဂျင် အပြေးအလွှား သူ့ဖခင်ကို ထိန်းပေးလိုက်ရသည်။
ငါ့ရှီလေး... ဘာလို့ ဒီလို လုပ်ရတာလဲကွယ်... ဘာလို့လဲ..... ဖန်ချီက နင်ရှင်းကို ကြည့်လျက် သူ့နှလုံးသား ကွဲကြေသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့မျက်လုံးများ နီရဲသွားသည်။
နင်ရှင်း၏ မျက်လုံးများ အကြောက်တရားကြောင့် ပြူးကျယ်သွားကြသည်။ ကိစ္စရပ်များက ဒီလိုများ ပြောင်းပြန် ဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟူ၍ သူ ထင်မှတ်မထားမိခဲ့ပေ။ အမြဲတမ်း သူမစကားကို နားထောင်ခဲ့သော ယင်ယန်က ဒီလို အရေးကြီးကိစ္စရပ်မှာမှ သူမကို ပြန်လည် ဖဲ့မည်ဟု သူမ တွေးမထားဖူးခဲ့ပေ။ သူမ၏ တခြား သွေလှန်ဖောက်ပြားသော စီမံကိန်းများကိုလည်း အကုန် ဖော်ထုတ်ပြောပြသွားသည်။
ဂျန်ဝုရှီက သူမကို လွှတ်ပေးမည်ဆိုလျှင်တောင်, ဖန်ချီက သူမကို ဒီအတိုင်း ထားမည်မဟုတ်တော့ပေ။ ကိစ္စရပ်များက ဒီလိုမျိုး အဆင့်အထိ ရောက်ရှိသွားရလေပြီ။ ထို့ပြင် လေညင်းကျောင်းတော်ရှိ ကျောင်းသားများ အားလုံးက သူမကို အခု လုံးလုံး အထင်သေး စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာသော မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်လာကြသည်။
ဒါက ပြီးဆုံးသွားပြီ။
အကုန် အဆုံးသတ်သွားပြီ။
သူမ တစ်ချိန်လုံး လုပ်ဆောင်ထားချက်မှန်သမျှ ဒီအချိန်လေးမှာတင် အဆုံးသတ်သွားရလေပြီ။
သူမ၏ ကမ္ဘာတစ်ခုလုံး မှုန့်မှုန့်ညက်ညက် ကျိုးကြေသွားသလို ခံစားလာသဖြင့် သူမ နင်ရူကို သိုသိုသိပ်သိပ်ဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
