၅၃၄။ ဒုက္ခရှာသော လူနှစ်ယောက်-၂
ဖန်ဇိုက အမြဲတမ်းပင် ဖော်ရွေတတ်သူ ဖြစ်သည်။ သူက ယင်ယန်၏ မယဉ်ကျေးသော အပြုအမူကို စိတ်ထဲ မထားဘဲ နှစ်ယောက်လုံးကို လက်ဘက်ရည်သောက်ရန် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ဖိတ်ခေါ်သည်။
နင်ရှင်းက အတော်ကြာကြာ ထိုင်ပြီးသော်လည်း ဂျန်ရှီ၏ အရိပ်အယောင်ကို မတွေ့သေးပေ။ သူမက စိုးရိမ်ပူပန်လာပြီး ပြောသည် ဘာလို့ ရှီလေးကို မတွေ့ရတာလဲ။
ဖန်ဇိုက လွယ်လွယ်ပင် ပြန်ဖြေသည် သူ အခန်းထဲမှာပဲ ရှိမယ်လို့ ထင်တယ်။
ရှီလေးက ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်တာကို သဘောကျတာနဲ့ တူတယ်၊ ယန်လေးက ရှီလေးနဲ့ အတူတူ အရင်က အချိန်တစ်ခုလောက် နေခဲ့ဖူးတယ်၊ သူက ရှီလေးကို မတွေ့ရတာ ကြာလို့ သတိရနေတာ။ နင်ရှင်းက ယင်ယန်ကို ကြည့်လျက် ပြုံး၍ ပြောသည်။ ယင်ယန်၏ အမူအရာက တောင့်တင်းသွားသည်။ သူက အင်မတန်ပင် မလိုလားပေ။ သို့သော် နင်ရှင်း၏ အစောပိုင်း အမိန့်ပေးထားတာကို အမှတ်ရလိုပြီး မယုတ်မလွန် ခပ်တိုးတိုး ပြောသည်။
အင်း
သူက ဂျန်ရှီနှင့် တစ်မိုးတည်းမှာ အရင်က တစ်ခါမှ မနေခဲ့ဖူးပေ။ ဂျန်ရှီ ကျောင်းတော်သို့ ဝင်ရောက်လာသည့် ပထမညမှာ ယင်ယန်က အိပ်ဆောင်သို့ မပြန်ခဲ့ပေ။ သူ ပြန်ရောက်သွားချိန်မှာတော့ ဂျန်ရှီက ပြောင်းရွှေ့သွားလေပြီ။
ဒါက ပထမဆုံး တွေ့ချိန်မှ တပါး ယင်ယန်က ဂျန်ရှီကို အိပ်ဆောင်တစ်ခုတည်းမှာ ဘယ်တော့မှ မတွေ့ရတော့ဟူ၍ ဆိုလိုသည်။
ဖန်ဇိုက ရယ်ရုံသာ ရယ်ပြသည်။ မည်သို့မျှ ပြန်မပြောပေ။
ဂျန်ရှီအား ဖန်ဇို ခေါ်ထုတ်ပေးနိုင်ဖို့ နင်ရှင်းက နည်းလမ်းအားလုံး သုံးသည်။ သို့သော် ဖန်ဇိုက သဘောပေါက်ဟန်ကို အရိပ်အယောင်ပင် မပြပေ။ သူက ပြုံးလျက် သူမနှင့် ရောက်တက်ရာရာ ပြောဆိုသည်။ ဂျန်ရှီ့အကြောင်းကို တစ်ခွန်းမျှပင် မဟပေ။
နင်ရှင်းက ပိုမို၍ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြလာသည်။ သူမ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို အလွန် ရှင်းရှင်းကြီး ဖြစ်အောင်လည်း သူမ မလုပ်ရဲချေ။
