၂၆၆။ “တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ် - ၂”
ဂျန်ဝုရှီက ပြန်မပြောပေ။ ဖြစ်လာသည့် ကိစ္စတိုင်းကို သူမက ကံတရားတစ်ခုအနေဖြင့် လက်ခံလိုက်သည်။
ခဲချန်ဂျုလား။
သူတို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ မည်သူက ပိုမို၍ မိစ္ဆာဆန်သလဲ သူ့ကို မြင်အောင် သူမ ပြသရမှာပေါ့။
ကစားပွဲက စတင်လာပြီ။ အလျင်လိုစရာ မရှိပေ။
မျှော်လင့်ထားသလိုပင်, ဝင်ခွင့်ဖြေသူများ တစ်ရာတွင် ဆယ်ယောက်ကျော်ကိုသာ အကြီးအကဲများက အတွင်းတပည့်အနေဖြင့် ရွေးချယ်သွားကြသည်။ တချို့ကို အပြင်တပည့်အနေဖြင့် လက်ခံလိုက်ကြသည်။ အတွင်းတပည့်များကို ခေါ်ဆောင်သွားဖို့ ခိုင်းလိုက်ကြပြီး အားလုံး ထွက်သွားကြသည်။
တချို့လူငယ်များက မျက်ရည်စိုရွှဲကုန်ပြီး ရွေးချယ်ခံများကို ချင်းယန်ကလန် တပည့်အချို့က တောင်ထွတ်အသီးသီးသို့ ခေါ်ဆောင်သွားကြရင်းဖြင့် ထိုနေ့က အဆုံးသတ်သွားသည်။
ဂျန်ဝုရှီကို ကျောက်ချူနှင့် အတူ တွဲထားပြီး ဂျန်ဝုရှီနှင့် တိုက်ခိုက်နီးပါး ဖြစ်ခဲ့သည့် တပည့်က သူတို့ကို ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ သို့သော် အခုတော့ ထိုတပည့်က သူတို့ကို အရင်လို မာန်ဝံ့ပြီး မဆက်ဆံတော့ပေ။ ဒါက ဂျန်ဝုရှီ၏ အစောပိုင်း သူ့အခြေအနေကို စမ်းသပ်စစ်ဆေးခဲ့ခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ စမ်းသပ်တုန်းက ကုသနည်းကိုပါ ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတပည့်က လုံးလုံး ယဉ်ကျေးစွာ သူတို့ကို ဆက်ဆံနေသည်။
“တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်က အလွန်ကြီးတော့ မဆိုးဝါးပါဘူး၊ ပြီးတော့ သူတို့မှာ လုပ်စရာ များများစားစားလည်း မရှိပါဘူး၊ မင်းတို့ကောင်တွေအတွက် အလွန်အမင်း ပင်ပန်းစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့။” ထိုတပည့်က ဖြည်းဖြည်းလေးလေး လမ်းလျှောက်၍ ထို့နောက် ရပ်လိုက်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ မည်သူမျှ မရှိတာ သေချာသွားမှ, သူက သူတို့ဘက်သို့ လှည့်ကာ တီးတိုး ပြောသည် “ဒါကို မှတ်ထား, မင်းတို့ တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ကို ရောက်ရင်, အကြီးအကဲ ခဲကို မဆန့်ကျင်မိစေနဲ့။”
