၃၆၃။ လူ့အရေပြား မြေပုံ - ၁
ကောင်လေးက တပည့်အဖြစ် တောင်းခံချိန်မှာ သူက စိတ်ဝင်စားသော်လည်း လက်ခံဖို့ တွန့်ဆုတ်နေခဲ့သည်။ အခု ကောင်လေးက မလိုလားပြန်တော့, ယန်ဘူဂွေ့က သူ့တပည့်ဖြစ်လာစေဖို့ တောင်းခံရပြန်သည်။
သို့သော်...
ဒါက ဂျန်ဝုရှီ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်အပေါ်မှာ မူတည်သွားရလေပြီ။
ဂျန်ဝုရှီက ပြန်မပြောပေ။ ကျောက်ချူက ပျာယာခတ်နေသည်။ သူက ဂျန်ဝုရှီကို လက်မောင်းမှ ကိုင်၍ သူ့အခန်းထဲသို့ တွန်းခေါ်သွားသည်။
တခြားလူများက မလှုပ်မယှက်ဖြင့် သူတို့ ရပ်မြဲတိုင်းသာ ရပ်နေကြသည်။ ကျောက်ချူ လုပ်ဆောင်မည့်အရာကို သူတို့ ကောင်းကောင်းသိနေ၍ သူ့ကို ရပ်တန့်ဖို့ သူတို့ လှမ်းမဝင်ကြချေ။
သူတို့ အခန်းထဲ ရောက်ရှိလာလျှင် ကျောက်ချူက အလှဆင်သစ်သားဗူးလေးကို ရှာဖွေသည်။ ဂျန်ဝုရှီက ၎င်းသစ်သားဗူးလေးကို အရင်က မြင်ဖူးသည်။ သူတို့ ချင်းယန်ကလန်မှာ ရှိစဉ် သိမ်းယူလာခဲ့သည့် ဗူးဖြစ်သည်။
ဒါက အကိုဟွာနဲ့ ငါ, ချင်းယန်ကလန်ထဲ စိမ့်ဝင်ရခြင်းရဲ့ အကြောင်းပြချက်ပဲ၊ ကျောက်ချူက သစ်သားဗူးလေးကို ဂျန်ဝုရှီရှေ့တွင် ချထား၍ ဖွင့်ရန် လက်ဟန်ပြသည်။
ဂျန်ဝုရှီက ဗူးကို ဖွင့်လိုက်သည်။ အထဲမှာ မြေပုံတစ်ချပ် ရှိနေသည်။ သူမက အနီးကပ် ယူကြည့်လျှင်, လူ့အရေပြားမှာ ရေထိုးထားသည့် မြေပုံအပိုင်းအစမှန်း သိလိုက်သည်။
ဒီလူ့အရေပြားအပိုင်းအစက ငါ့အဖေရဲ့ ကျောကုန်းကနေ ဖြတ်တောက်ထားခဲ့တာ။ ကျောက်ချူ၏ အသံက ဝမ်းနည်းဟန် ရောစွက်သွားသည်။
ဂျန်ဝုရှီက စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်သည်။ သည်မြေပုံက အပြည့်အစုံ မဟုတ်ပေ။ မြေပုံတစ်ခုလုံး၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမျှသာ ဖြစ်နေတာကို သူမ မြင်နိုင်သည်။
ငါ, အကိုဟွာ, ဖေးယန်, ရောင်းရူနဲ့ ငါ့ဆရာ, အကုန်လုံးက အလယ်ဘုံကနေ လာကြတာ၊ အလယ်ဘုံရဲ့ အာဏာက တိုင်းပြည်တစ်ခု, နယ်လေးခု, ဘုရားကျောင်း ကိုးခု, နန်းတော် ၁၂ခုလို့ ကွဲပြားနေတယ်၊ အဲထဲက တစ်ခုတည်းသော တိုင်းပြည်ကို အမှောင်တိုင်းပြည်လို့ ခေါ်တယ်၊ အုပ်ချုပ်သူက အမှောင်ဘုရင်ကြီး၊ သူက အလယ်ဘုံမှာ စွမ်းအားအကြီးဆုံးပဲ၊ ငါတို့ကို အရင်က တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ လူနှစ်ယောက်က နန်းတော် ၁၂ခုထဲက မီးမိစ္ဆာနန်းတော်က လူတွေပဲ။
