၇၁၇။ ခွာခွာရသော နာကျင်မှု (၁)
ဂျန်ဝုရှီက ထိုင်ခုံပေါ်မှာ အတော်ကြာအောင် ထိုင်နေသည်။ သူမ ပတ်ပတ်လည်ကား မွန်းကျပ်ဖွယ် တိတ်ဆိတ်နေသည်။ သူမက အတော်လေး မချင့်မရဲ ခံစားနေရသည်။ ကြောင်နက်လေးက သူမအနားသို့ လာ၍ လက်မောင်းအတွင်းသို့ ခုန်ဝင်ကာ သူမအား ရင်းနှီးကျွမ်းသော နွေးထွေးမှုကို ပေးလေ၏။
ရုတ်တရက် အဝေးတစ်နေရာမှ ခွမ်းခနဲ ကျယ်လောင်သော အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ဂျန်ဝုရှီ၏ ဦးခေါင်း ဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူမမျက်လုံးများက ရုန်းကန်နေရဟန်ကို ပြသနေသည်။
နင် သွား မကြည့်ချင်ဘူးလား ကြောင်နက်လေးက ဂျန်ဝုရှီ၏ အင်္ကျီစကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် ဆွဲကိုင်၍ ခေါင်းမော့၍ မေးသည်။
ဂျန်ဝုရှီက တည်ငြိမ်စွာ ရပ်၍ အသံလာရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားသည်။
ဂျန်ဝုရှီ ဖန်ဇို၏ အခန်းရှေ့သို့ ရောက်လာလျှင် သူမ ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်စွာ ရှေ့မှာသာ ရပ်နေမိသည်။ အခန်းထဲက လုံးလုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ထို့နောက် သူမ တံခါးကို တွန်းဖွင့်၍ ဝင်သွားသည်။ အလွန် ဖျော့တော့သော သွေးနံ့က သူမနှာသီးဝသို့ ဝင်ရောက်လာသည်။ အခန်းထဲမှာ မတ်တပ်ရပ်နေသော ဂူလီရှန်က သူမကို ခေါင်းလှည့်ကြည့်သည်။ သို့သော် သူ့မှာ ပြောစရာ စကားမရှိသဖြင့် အကြည့်ကို ရုတ်သိမ်းလိုက်သည်။
ဂျန်ဝုရှီက အခန်းထဲသို့ လျှောက်လှမ်း ဝင်ရောက်လာသည်။ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သော ပုံရိပ်က သူမအား ကျောခိုင်းထားလေ၏။
ဖန်ဇိုက အခန်းတစ်ဖက်တွင် ထိုင်နေသည်။ သူက ဂျန်ဝုရှီအား ကျောပေးထားသည်။ သူက လော့မဲ့မဲ့အား ဆေးရေစိမ်ပေးနေဆဲ ဖြစ်သည်။
လော့မဲ့မဲ့၏ အခြေအနေက တိုးတက်ကောင်းမွန်လာသည်။ သူက မျက်လုံးများကိုပင် ဖွင့်နိုင်လာလေပြီ။ သူ၏ သန့်စင်ကြည်လင်သော မျက်လုံးများက ခဏလောက် ဂျန်ဝုရှီကို ကြည့်ပြီး ဖန်ဇိုကို ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ ဖန်ဇိုက ဂျန်ဝုရှီအား ကျောခိုင်းထားဆဲပင်။ လော့မဲ့မဲ့က တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် အသံတိုးတိုးလေး အော်မြည်လိုက်သည်။
