၅၁၁။ ဇွဲကောင်းစွာ လိုက်လာသူ -၂
ဟွာယောင်းက ကျောက်ချူကို အထင်သေးဟန်ဖြင့် ကြည့်သည်။ ၎င်းအကြည့်ကို ဘာသာပြန်ရလျှင် မင်း အရူးလားဟု ဖြစ်သည်။
ဖေးယန်က အရှက်မရှိသော ကျောက်ချူကို ဆက်လက် စနောက်သည် အဲအချိန်ဆို, မင်းရဲ့ အိုမင်းဟောင်းနွမ်းပြီး ကျွတ်ဆတ်ဆတ် အရိုးတွေကို ဘယ်သူ လိုချင်တော့မှာလဲ၊ အသုံးမဝင်တော့ဘူးလေ။
အကိုဟွာ, မင်း အဲအရိုးတွေကို အမြတ်တနိုး သိမ်းထားမယ်မို့လား, ဟုတ်တယ်မို့လား, အကိုဟွာ... ကျောက်ချူက ဟန်မူပိုပိုဖြင့် သနားစဖွယ် မျက်လုံးဝိုင်းပြပြီး ဟွာယောင်းကို မေးသည်။
ဟွာယောင်းက သူ့ကို လှည့်ပင် မကြည့်ပေ။
ရောင်းရူက စနောက်နေသော သူတို့ကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ရယ်လျက် ကြည့်သည်။ ထို့နောက် သူမလက်ကို ဆန့်တန်း၍ တစ်ချိန်လုံး တိတ်ဆိတ်နေသော ဖန်ဂျင်ကို အမူအရာတချို့ လုပ်ပြသည်။ ဖန်ဂျင်က ရောင်းရူအား ခါးသီးစွာ ပြုံး၍ အသိအမှတ်ပြုလိုက်သည်။ ကျောက်ချူ သူ့သူငယ်ချင်းများနှင့် ပျော်ရွှင်မြူးထူးနေတာကို ကြည့်ပြီး ဖန်ဂျင် စိတ်ထဲမှ အားကျနေမိသည်။
သူ လျှောက်သော လမ်းကြောင်းက သူတို့နှင့် ကွဲပြားနေမှန်း ဖန်ဂျင် သိသည်။ အထူးသဖြင့် လေညင်းကျောင်းတော်ကို တုန်လှုပ်စေနိုင်သော လတ်တလော အဖြစ်အပျက်များ ဖြစ်ပြီးနောက် ဖြစ်သည်။ ဖန်ဂျင်က အလွန်ရှက်နေပြီး ဂျန်ဝုရှီအပေါ် အပြစ်ရှိနေတာကို ခံစားနေရသည်။
ဂျန်ဝုရှီက တစ်ခုခု မူမမှန်သော ခံစားချက်ထူးထူးဆန်းဆန်းနောက်သို့ လိုက်ပါနေတုန်းပင်။ သူမ စောင့်ကြည့်ခံနေရသလို ခံစားချက်က နောက်တစ်ဖန် ပေါ်လာသည်။ သို့သော် ဒီတစ်ကြိမ် အပြေးလျင်သော ပုံရိပ်ကို မတွေ့ရပေ။
ထိုလိုအနေအထားက နောက်တစ်နေ့တွင်လည်း ထပ်ဖြစ်လာသည်။ ဂျန်ဝုရှီနှင့် အဖွဲ့က အဆင့်မြင့် လိပ်ပြာသားရဲများကို အမဲလိုက်နေချိန်မှာ ၎င်းခံစားချက်က သူမကို ပိုပိုပြီး စီးနင်းလာသည်။
ဒီတစ်ကြိမ် သူမက ၎င်းအရာကို မရှာဖွေတော့ဘဲ သိုသိုသိပ်သိပ်ဖြင့် ယဲ့ရှကို လှုံ့ဆော်လိုက်သည်။
